Przesłanki decydujące o uznaniu budynku za trwale związany z gruntem

Zgodnie z definicją sformułowaną w prawie budowlanym, budynkiem jest obiekt budowlany trwale związany z gruntem. Ponadto winien on być wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadać fundamenty i dach.

Ciekawe orzeczenie dotyczące kwestii trwałego związania budynku z gruntem zostało wydane 18 kwietnia 2019 r. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku. W sprawie o sygnaturze akt II SA/Gd 706/18 Sąd wskazał, że o stwierdzeniu trwałości połączenia z gruntem nie decyduje sposób i metoda związania z gruntem ani technologia wykonania fundamentu.

Kluczowe jest „czy jego wielkość, konstrukcja, przeznaczenie i względy bezpieczeństwa wymagają takiego trwałego związania”.

Wydany przez Sąd wyrok znajduje swoje podstawy w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 czerwca 2017 r. (w sprawie o sygn. akt II OSK 2471/15).

Co oznacza trwałość związania z gruntem?

Trwałość związania obiektu z gruntem, nie musi oznaczać stałości tego związania, rozumianego jako brak możliwości odłączenia go od gruntu bez nieodwracalnego naruszenia jego technicznej i funkcjonalnej integralności – ocenił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

„Co istotne, trwałości takiego związania z gruntem obiektu budowlanego nie niweczy ustalenie, że można go zdemontować, gdyż jest to jedynie okoliczność mogąca przesądzać o tymczasowości takiego obiektu, ale nie trwałości jego związania z gruntem.” (II SA/Gd 706/18)

Podsumowanie

Trwałe związanie obiektu z gruntem nie jest tożsame z tym, że związanie z gruntem jest stałe.

IP BOX – preferencyjna stawka podatku dochodowego

IP Box to rozwiązanie prawne, które ma służyć zwiększeniu atrakcyjności prowadzenia w Polsce działalności badawczo-rozwojowej przez przedsiębiorców.

Przedsiębiorca, który osiąga dochody z prawa własności intelektualnej (IP) uzyskanego z działalności badawczo-rozwojowej lub z usług badawczo-rozwojowych zakupionych od innych podmiotów, ale przez siebie opatentowanych, może korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowego PIT oraz CIT.

Kto korzysta?

Dochód przedsiębiorcy uzyskany z prawa własności intelektualnej będzie opodatkowany preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5 proc., stawka ta obowiązuje od 1 stycznia 2019 r. i dotyczy każdego przedsiębiorcy.

Aby skorzystać z IP Box przedsiębiorca musi posiadać kwalifikowane prawa własności intelektualnej, do których zaliczamy:

  1. patenty,
  2. wzory użytkowe,
  3. wzory przemysłowe,
  4. autorskie prawo do programu komputerowego.

Prawo do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku dochodowego przedsiębiorca nabywa w momencie zgłoszenia do odpowiedniej instytucji dokumentów związanych z objęciem ochroną własności intelektualnej.

Jak skorzystać?

Przedsiębiorca musi jednak wyodrębnić w prowadzonej ewidencji rachunkowej kosztów badań i rozwoju projektu – szczegółowej ewidencji rachunkowej projektu. Umożliwi to udowodnienie związku między dochodem kwalifikującym się do ulgi a wydatkami poniesionymi w celu jego uzyskania.

Wnioski

Wprowadzenie u danego przedsiębiorcy rozwiązań IP Box musi być wynikiem podjęcia przez niego działań badawczo-rozwojowych. Preferencyjna stawka podatku ma za zadanie aktywizować przedsiębiorców do inwestowania w badania i rozwój.

Takie rozwiązania istnieją już w kilku krajach europejskich, a Polska dołącza do tego grona, gwarantując rozwój i innowacyjność na korzystnych zasadach podatkowych.

Szołajski Legal Group wspiera przedsiębiorców w zakresie wdrażania rozwiązań IP Box.

Uchylenie decyzji o pozwoleniu na budowę

Uchylając decyzję o pozwoleniu na budowę organ nie bada ponownie, czy nastąpiło istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę – uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 10 kwietnia 2019 r. W sprawie prowadzonej pod sygnaturą akt II SA/Łd 102/19 sąd podkreślił, że ocena w tym zakresie dokonywana jest w postępowaniu przed organem nadzoru budowlanego, dotyczącym legalności prowadzonych robót i wiąże ona organ wydający decyzję na podstawie art. 36a ust. 2 p.b.

Jak czytamy w przywołanym artykule, organ administracji architektoniczno-budowlanej uchyla decyzje o pozwoleniu na budowę, w przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 51 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 51 ust. 1 pkt 3 p.b. przed upływem 2 miesięcy od dnia wydania postanowienia, o którym mowa w art. 50 ust. 1 p.b., w przypadku istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę organ nadzoru budowlanego w drodze decyzji nakłada obowiązek sporządzenia i przedstawienia projektu budowlanego zamiennego. Projekt ma uwzględniać zmiany wynikające z dotychczas wykonanych robót budowlanych. Organ może nałożyć także obowiązek wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem. Na wykonanie tych zadań organ określa termin.

Wydanie decyzji, o której mowa w art. 51 ust. 1 pkt 3 p.b. stanowi podstawę do uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę.

Podsumowanie

Warto podkreślić za Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, że organ administracji architektoniczno-budowlanej jest umocowany i związany decyzją, o jakiej mowa w art. 51 ust. 1 pkt 3 p.b. Organ „nie może dokonywać samodzielnej oceny stanu faktycznego sprawy w ramach prowadzonego postępowania”.

Nowe stawki za połączenia i SMS w UE

Od 15 maja 2019 r. zapłacimy mniej za połączenia głosowe oraz wiadomości SMS wewnątrz Unii Europejskiej. Wprowadzone zmiany wynikają z Rozporządzenia UE nr 2018/1971 z 11 grudnia 2018 r. Obniżka opłat dotyczy wyłącznie usług łączności zagranicznej tj. połączeń oraz SMS inicjowanych w Polsce na numery z krajów Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Odnosi się zarówno do usług połączeń międzynarodowych i SMS w sieciach komórkowych oraz stacjonarnych.

Nie można mylić tej regulacji z przepisami dotyczącymi roamingu czyli połączeń inicjowanych w sieci odwiedzanej poza granicami Polski. Od czerwca 2017 r., w zakresie roamingu obowiązuje regulacja Roam Like at Home. Zgodnie z nią osoby podróżujące po Unii Europejskiej mogą telefonować, esemesować i korzystać z internetu bez żadnych dodatkowych opłat, uiszczając za połączenie jedynie stawki krajowe.

Stawki taryfy regulowanej

Zgodnie z opisywanym Rozporządzeniem UE, krajowi dostawcy usług połączeń głosowych i sms-ów zagranicznych wewnątrz Unii są zobowiązani do stosowania regulowanych cen maksymalnych (taryfy regulowanej).

Nowe stawki nie mogą przekroczyć:

– 0,19 euro netto tj. 81 groszy za minutę połączenia,

– 0,06 euro netto tj. 25 groszy za wiadomość sms.

Stawki w polskiej walucie obliczane są na podstawie średniej referencyjnych kursów wymiany z 15 stycznia, 15 lutego i 15 marca 2019 r, które zostały opublikowane przez Europejski Bank Centralny.

Obowiązki operatorów

Operatorzy telekomunikacyjni zostali zobowiązani do wprowadzenia zmian w obowiązujących już umowach, a także w stosowanych wzorcach umownych.

Operatory winni poinformować Abonentów o obniżce stawek najpóźniej miesiąc przed wejściem zmian w życie, przynajmniej poprzez podanie takiej informacji do publicznej wiadomości np. na stronie operatora.

Wyjątki

Dopuszczalne są stawki wyższe niż określone w ramach taryfy regulowanej, ale wyłącznie w zakresie taryfy alternatywnej, zgodnie z którą umowy abonamentowe obejmują preferencyjne stawki na połączenia także do państw spoza Unii Europejskiej.

Limity podatkowe drogich samochodów – korzystna interpretacja podatkowa

Tak jak pisaliśmy tutaj  zmiana ustaw o podatku dochodowym spowodowała, że od 1 stycznia 2019 r. przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko część rat za leasing samochodu. Zmiany dotyczą samochodów o wartości powyżej 150 tys. zł. Przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów część rat – w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 tys. zł pozostaje do wartości samochodu.

Nowe interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

W interpretacji nr 0111-KDIB1-3.4010.1.2019.2. MO, dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że przedsiębiorcy przysługują dwa limity:

  • jeden limit dotyczy opłat wynikających z umowy leasingu,
  • drugi limit dotyczy odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie samochodu z leasingu.

Oznacza to, że fiskus traktuje leasing oraz transakcję wykupu z leasingu jako dwie odrębne transakcje, do których stosuje się limit 150 tys. zł. Chcąc skorzystać z tej interpretacji przedsiębiorca  musi najpierw wziąć samochód w leasing, a następnie go wykupić.

Ponadto, z kolejnej interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (nr 0115-KDIT3.4011.545.2018. 2.MR) wynika, że limit 150 tys. zł dotyczy tylko części raty leasingu określającej spłatę wartości samochodu. Nie dotyczy części odsetkowej raty leasingu, która może być kosztem uzyskania przychodu w całości.

Dla jasności warto przypomnieć interpretację dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0114-KDIP3-1.4011.657. 2018. 1.IF. Zgodnie z nią, jeżeli przedsiębiorca zawarł umowę leasingu do 31 grudnia 2018 r., może zaliczyć raty do kosztów uzyskania przychodów w całości, nawet jeśli samochód odbiera dopiero w 2019 r.

Wnioski

Te korzystne interpretacje podatkowe dają nowe światło na kwestie kosztów uzyskania przychodów od samochodów o wartości powyżej 150 tys. zł. Ważna dla przedsiębiorców jest informacja o możliwości dwukrotnego skorzystania z wyznaczanego limitu: kalkulując koszty leasingu oraz ostateczny wykup samochodu.

Interpretacje te są zgodne ze stanowiskiem naszych doradców podatkowych. Leasing i wykup samochodu to dwie odrębne umowy – umowa leasingu i umowa sprzedaży – a limity winny dotyczyć niezależnie każdej z umów.

Jakie cechy ma remont według prawa budowlanego?

Uznanie określonych czynności za remont musi być oparte na podstawach wskazanych przez ustawodawcę. Takie stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku wydanym 2 kwietnia 2019 r. (w sprawie o sygn. akt II SA/Ol 127/19).

Zgodnie z art. art. 3 pkt 8 prawa budowlanego, ilekroć w ustawie jest mowa o remoncie, należy przez to pojęcie rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W wydanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że remont nie może stanowić ani przebudowy, ani rozbudowy, nadbudowy czy zmiany przeznaczenia obiektu. Wymienione pojęcia zostały zdefiniowane przez ustawodawcę oddzielnie, jak chociażby przebudowa uregulowana w art. 3 pkt 7a p.b.

Jak podkreślił Sąd, ustawodawca zezwolił, aby w trakcie wykonywania remontu stosować inne wyroby budowlane niż użyte pierwotnie w trakcie budowy.

Pamiętajmy zatem, że remont ma polegać przede wszystkim na odtworzeniu stanu pierwotnego budynku!

Zachęcam także do zapoznania się z moim wcześniejszym artykułem nt. remontu i modernizacji, w którym przytoczyłem ciekawe orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej. Artykuł przeczytasz tutaj.

Czy opłata legalizacyjna jest obligatoryjna?

Ustalenie opłaty legalizacyjnej nie jest środkiem represyjnym, ani też nie ma charakteru kary administracyjnej – opłata legalizacyjna nie ma bowiem cech przymusowości – uznał w wyroku z 19 marca 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny.

Czynności wykonywane przez organ przed wydaniem decyzji

Zgodnie z art. 48 ust. 1 p.b., przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych organ nadzoru budowlanego bada:

  • zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami o planowaniu izagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
  • kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń,
  • wykonanie projektu budowlanego przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane.

W dalszej kolejności w drodze postanowienia, organ nadzoru ustala wysokość opłaty legalizacyjnej. Na wydane przez organ postanowienie przysługuje zażalenie.

Stanowisko NSA

W wydanym orzeczeniu, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że to adresat postanowienia ustalającego wysokość opłaty legalizacyjnej decyduje czy chce skorzystać z możliwości legalizacji samowolnie wykonanego obiektu czy też nie.

„W przypadku odstąpienia od legalizacji i nieuiszczenia opłaty legalizacyjnej, opłata ta nie podlega egzekucji na podstawie przepisów u.p.e.a.” (II FSK 1023/17)

Jak podkreślił Sąd, jeżeli adresat postanowienia nie uiści opłaty legalizacyjnej, prawo budowlane przewiduje sankcję w postaci nakazu rozbiórki.

Stała kontrola obowiązkiem organu nadzoru

Swoje stanowisko w zakresie obowiązków nałożonych na organy nadzoru budowlanego, 29 stycznia 2019 r. przedstawił także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.

Zdaniem Sądu, przepis art. 49 ust. 1 p.b. wprost nakłada na organ nadzoru budowlanego obowiązek stałego kontrolowania, czy w danej sprawie dopuszczalne jest wydanie decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego obiektu wzniesionego bez wymaganego pozwolenia na budowę.

„Przemawia za tym użyty w art. 49 ust. 1 p.b. zwrot: „przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego”.” (II SA/Kr 1353/18)

Podsumowanie

Odnosząc się do pytania postawionego tytule artykułu przypominam, że skuteczność legalizacji zależy od woli inwestora. Czy zdecyduje się na uiszczenie opłaty legalizacyjnej, czy też wobec jego biernej postawy organ podejmie rozstrzygnięcie przewidziane w art. 48 ust. 1 p.b. (zob. II SA/Łd 686/18).

Weryfikacja jednoosobowych przedsiębiorców

Weryfikacja jednoosobowych przedsiębiorców

Rząd zapowiada duże zmiany dotyczące weryfikacji jednoosobowych przedsiębiorców. Chociaż nie będzie tzw. „testu przedsiębiorcy”, planowana jest masowa weryfikacja przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Fiskus chce sprawdzać czy nie dochodzi do nadużycia liniowej stawki podatku dochodowego.

Przywileje dla jednoosobowych przedsiębiorców

Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą korzysta z preferencyjnej, 19 procentowej, liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych. Zarazem przedsiębiorca rezygnuje z możliwości zastosowania ulg podatkowych oraz rozliczenia wspólnie z małżonkiem. Ma to stanowić swoistą rekompensatę dla fiskusa.

Również składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne dla przedsiębiorców jednoosobowych są wyliczane według wysokości minimalnego wynagrodzenia oraz według wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Zatem składki ZUS są niezależne od wysokości przychodów jednoosobowego przedsiębiorcy, jednakże przedsiębiorca ten może liczyć maksymalnie na najniższą emeryturę oraz niskie świadczenia chorobowe.

Cele ustawodawcy

Z przyjętego przez Rząd dokumentu „Wieloletni plan finansowy państwa na lata 2019 – 2022″, wynika, że – choć pod zmienioną nazwą – „test przedsiębiorcy” wejdzie w życie 1 stycznia 2020 r.

Celem tej regulacji ma być ucywilizowanie rynku pracy, a efekty fiskalne będą jedynie uboczne. Zgodnie z tym zamysłem Rząd chce chronić pracowników, którzy wbrew swej woli są „wypychani” ze stosunku pracy do samozatrudnienia.

Sposobem na wprowadzenie tej weryfikacji ma być zmiana definicji przychodów z biznesu w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych od 1 stycznia 2020 r.

Wnioski

Czy jednoosobowi przedsiębiorcy, którzy podejmują ryzyko biznesowe, ponoszą koszty prowadzenia działalności gospodarczej, zaciągają kredyty oraz zawierają umowy leasingowe mają się czego obawiać?

Jeżeli urzędnik, poprzez arbitralną decyzję ma określać, czy ktoś jest albo nie jest przedsiębiorcą, to proponowane narzędzie, które będzie w rękach fiskusa jest bardzo niepokojące.