Interes strony a zasada wolności budowlanej

Zgodnie z art. 5 ust 1. p.b. obiekt budowlany należy projektować i budować w sposób określony w przepisach. Przestrzegać należy w szczególności przepisów techniczno-budowlanych oraz zasad wiedzy technicznej.

Jednak art. 5 ust. 1 pkt 9) p.b. wskazuje również, że obiekt budowlany powinien zapewniać poszanowanie, występujących w obszarze oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich, w tym zapewnienie dostępu do drogi publicznej.

Z powyższych przepisów wprost zatem wynika, że interesy osób trzecich są chronione w polskim prawie podczas projektowania i budowania przez inwestora obiektu budowlanego.

Takie rozumowanie prowadzi do postawienia pytania, czyje interesy winny znaleźć pierwszeństwo? Interesy osób trzecich czy inwestora, który planuje zbudować obiekt budowlany? Pamiętać bowiem należy, że zgodnie z art. 4 p.b., każdy ma prawo zabudowy nieruchomości gruntowej, jeżeli wykaże prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod warunkiem zgodności zamierzenia budowlanego z przepisami.

O opisanej w art. 4 p.b. zasadzie wolności budowlanej, przeczytasz więcej w moim wcześniejszym artykule.

Czyje interesy mają pierwszeństwo?

Odpowiedzi na postawione pytanie udzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. W wyroku z 3 lipca 2019 r. Sąd uznał, że interes stron postępowania nie może naruszać prawa inwestora.

„Interes stron postępowania chroniony art. 5 ust. 1 pkt 9 p.b. nie może naruszać prawa inwestora wynikającego z art. 4 p.b.” (II SA/Kr 371/19)

Ze sformułowanej przez Sąd tezy wynika, że prawo zabudowy może być ograniczone tylko przepisami prawa powszechnie obowiązującego oraz ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.