Obowiązek dostępu do drogi publicznej

Obiekt budowlany musi mieć dostęp do drogi publicznej. Nakaz taki został sformułowany w art. 5 ust. 1 pkt 9) p.b. Jednak przepisy prawa budowlanego nie wskazują definicji drogi publicznej. Jak zatem rozumieć to pojęcie? I gdzie szukać jego definicji?

Naczelny Sąd Administracyjny rozwiewa wątpliwości

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 czerwca 2019 r. warunek „dostępu do drogi publicznej” będzie spełniony tylko wówczas, gdy teren ma dostęp do drogi zaliczonej do jednej z dróg wymienionych w art. 2 ustawy z 1985 r. o drogach publicznych

Jednocześnie w orzeczeniu tym – wydanym w sprawie o sygn. akt II OSK 1560/18 – Sąd wskazał, że dostęp ten może być bezpośredni lub pośredni.

O dostępie bezpośrednim będziemy mówili, jeżeli nieruchomość położona jest przy drodze publicznej. Z kolei do dostępu pośredniego dojdzie, gdy dostęp do drogi publicznej następuje przez inne nieruchomości, na których albo ustanowiono służebność drogową albo wytyczono drogi wewnętrzne.

Podsumowanie

Warto przypomnieć, że zgodnie z przywołanym przez Naczelny Sąd Administracyjny art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, ze względu na funkcje w sieci drogowej, drogi publiczne dzielą się na następujące kategorie: drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe i gminne.