Polisolokata (Umowa z UFK) sprzeczna z istotą stosunku ubezpieczeniowego!

Kolejny prawomocny, korzystny dla konsumenta wyrok w sprawie przeciwko towarzystwu ubezpieczeniowemu wytoczony w związku z umową ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym zapadł 24 czerwca 2021 r. Tym razem po stronie konsumenta stanął Sąd Okręgowy w Olsztynie, który oddalił apelację towarzystwa ubezpieczeniowego i utrzymał w mocy wyrok sądu I instancji.

W rozpatrywanej sprawie konsument zawarł umowę ubezpieczenia z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym oraz zapłacił składkę w wysokości ponad 20 000 zł. Świadczenie ubezpieczeniowe wynosiło aktualną wartość polisy konsumenta powiększoną o 100 zł. Po trzech latach konsument mógł zlikwidować polisę oraz otrzymać zwrot 5 000 zł.

Analizując postępowanie Sąd I instancji dał wiarę konsumentowi, że przed zawarciem umowy nie został on należycie poinformowany o jej istotnych warunkach. Jak wynika z uzasadnienia wyroku, konsument był zapewniany, że produkt jest bezpieczny oraz lepszy niż lokata bankowa. To na informacjach udzielonych przez doradcę konsument oparł swoją decyzję o zawarciu umowy.

Na podstawie treści samej umowy, Sąd I instancji doszedł do przekonania, że jej postanowienia nie były transparentne i zrozumiałe, wobec czego konsument zawierając umowę nie był w stanie ocenić w sposób dostateczny ryzyka związanego z zawarciem umowy.

„Sąd zauważył, że postanowienia umowy – wbrew nazwie – marginalnie traktują kwestie związane z ubezpieczeniem, koncentrując się w istocie na jej charakterze inwestycyjnym. Tym samym świadczeniem głównym pozwanego nie było udzielenie ochrony ubezpieczeniowej, ale wypłata na rzecz kontrahenta, określanego jako ubezpieczony, kwoty odpowiadającej wartości polisy.”

Sąd I instancji jednoznacznie ocenił w podsumowaniu , że postanowienie uznane za abuzywne nie jest wiążące od momentu zawarcia umowy, a konsekwencją braku postanowień określających świadczenie główne jednej ze stron jest nieważność umowy z mocy art. 58 § 1 k.c. w całości.

Sąd II instancji podjął rzeczoną sprawę na skutek apelacji wniesionej przez pozwane towarzystwo ubezpieczeniowe. Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżony wyrok odpowiada prawu, gdyż w ocenie sądu zaistniały przesłanki prowadzące do uznania umowy stron za nieważną w oparciu o art. 353¹ w zw. z art. 58 k.c.

Uzasadniając wyrok Sąd II instancji podkreślił, że w zawartej umowie towarzystwo ubezpieczeniowe nie ponosiło żadnego ryzyka związanego z wystąpieniem wypadku ubezpieczeniowego, a dodatkowo pobierało opłaty związane z obsługą portfela klienta.

Oddalając apelację, sąd wskazał, że pozwany nie ponosił jakiegokolwiek ryzyka związanego z ochroną ubezpieczeniową powoda.

Dlatego też, Sąd Okręgowy podtrzymał wyrok sądu I instancji i stwierdził, że czynność prawna polegająca na zawarciu umowy przez strony jest nieważna, jako sprzeczna z istotą stosunku ubezpieczeniowego. W konsekwencji wpłacone przez powoda środki stanowią świadczenie nienależne, podlegające zwrotowi.

Podsumowanie

Kancelaria Szołajski Legal Group reprezentuje klientów w postępowaniach przeciwko towarzystwom ubezpieczeniowym związanych z umowami ubezpieczenia z UFK. Zachęcamy do kontaktu!