Zmiany w kodeksie pracy w zakresie dyskryminacji

Od 7 września 2019 r. obowiązują nowe przepisy dotyczące zakazu dyskryminacji. Najważniejsza zmiana dotyczy definicji dyskryminacji sformułowanej w art. 11(3) oraz w art. 18 (3a) kodeksu pracy.

Jakie zmiany w przepisach?

W art. 11(3) k.p., wykreślone zostało sformułowanie: „a także ze względu na”. W ten sposób katalog zakazanych przyczyn dyskryminacji stał się katalogiem otwartym. Obecnie każde nieuzasadnione obiektywnymi przyczynami nierówne traktowanie pracowników uznaje się za dyskryminację.

Podobna zmiana została wprowadzona w art. 18 (3a) k.p. Po wykreśleniu słów „a także ze względu na”, w przepisie tym wymaga się równego traktowania pracowników bez względu na wymienione przyczyny, stanowiące katalog otwarty.

Nie ma racjonalnych przesłanek różnicujących zakaz dyskryminacji i nierównego traktowania. Z tego też powodu nie ma słuszności w odmiennym kształtowaniu konsekwencji naruszenia przez pracodawcę wyżej wymienionych zasad. A zatem od 7 września 2019 r. każde nierówne traktowanie stanowi dyskryminację.

Konsekwencje zmian

W każdym przypadku różnicowania sytuacji pracowników, która nie będzie obiektywnie uzasadniona, pracownikom będzie przysługiwać ten sam zakres uprawnień – wynikających z Kodeksu pracy.

Pracownicy będą mogli wystąpić o:

1. odszkodowanie za okres przeszły (czyli np. wyrównanie wysokości ich wynagrodzenia)
2. ustalenie ich warunków zatrudnienia na zasadach niedyskryminujących na okres przyszły (czyli np. podwyżki wynagrodzenia)

oraz skorzystać z ułatwień proceduralnych w zakresie postępowania dowodowego (w przypadku ewentualnego procesu).

Wnioski

Zmiany mają bardziej chronić pracownika. Dotychczas w podobnych sytuacjach, poszkodowany pracownik mógł mieć wątpliwość, czy traktowanie pracodawcy ma uznać za dyskryminację, czy też było to „tylko” nierówne traktowanie.