Analiza umowy kredytowej: dlaczego jest tak istotna?

Świadomy kredytobiorca frankowy powinien prawidłowo przygotować się do walki z bankiem na drodze sądowej zakończonej korzystnym wyrokiem stwierdzającym nieważność umowy frankowej.

Pierwszym krokiem po podjęciu decyzji o złożeniu pozwu do sądu jest zebranie niezbędnej dokumentacji – kompletnej umowy kredytu wraz ze wszystkimi podpisanymi aneksami. Dopiero wtedy można przystąpić do analizy prawnej umowy kredytu frankowego.

Czym jest analiza umowy kredytowej?

Rzetelna analiza umowy kredytu frankowego to absolutna podstawa i klucz do dalszego postępowania, zmierzającego do złożenia pozwu w sądzie.

Analiza jest bezpłatna! Ma na celu weryfikację, czy umowa kredytu zawiera klauzule abuzywne, a zatem czy jest podstawa prawna do wystąpienia na drogę sądową. Co sprawdzamy w umowie kredytowej?

1. Strony umowy

Dokładne przeanalizowanie stron umowy kredytu frankowego pozwala znaleźć odpowiedzi na ważne pytania.

Może się bowiem wydawać, że kredytodawca przestał istnieć – często bank, z którym została zawarta umowa kredytu, został przejęty przez inny bank. W takiej sytuacji należy sprawdzić wpis do Rejestru Przedsiębiorców KRS, aby dokładnie ustalić stronę pozwaną.

Z kolei kredytobiorca może być konsumentem, czyli osobą fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową, lub przedsiębiorcą – czyli prowadzić działalność gospodarczą.

2. Klauzule abuzywne

Najczęściej uważane za abuzywne są zapisy umowne dotyczące indeksacji. Można je znaleźć przede wszystkim w zapisach umownych regulujących sposób wypłaty i spłaty kredytu.

Jeżeli umowa zawiera niedozwolone postanowienia umowne, należy zweryfikować, jakie są skutki ich pominięcia. Uznanie postanowienia za abuzywne skutkuje jego bezskutecznością wobec konsumenta. Innymi słowy, postanowienie zawarte w umowie nie wiąże konsumenta i nie wywołuje żadnych skutków.

Klauzule abuzywne obejmują zapisy umożliwiające ustalenie samodzielnie przez bank kwoty uruchomionego kredytu oraz wysokości poszczególnych rat poprzez stosowanie kursów walut obowiązujących w banku.

Ponadto klauzule niedozwolone dotyczą też ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, opłaty manipulacyjnej, ubezpieczenia pomostowego, ewentualnie innych opłat, których wysokość opiera się na nieprawidłowo ustalonym saldzie kredytu frankowego.

Oprócz tego podstawą do dochodzenia roszczeń wobec banku są argumenty związane z naruszeniem zasady swobody umów, nieprawidłowym określeniu przedmiotu świadczenia, skonstruowaniem umowy sprzecznej z naturą umowy kredytu, narażeniem kredytobiorcy na nieograniczone ryzyko walutowe i nieudzieleniem przez bank – instytucji zaufania publicznego jasnych i precyzyjnych informacji także o wadach kredytu zawierającego odniesienie do waluty obcej tj. CHF.

Co najważniejsze, aby móc uznać określony zapis za klauzulę abuzywną, mamy do czynienia z postanowieniem, które nie było indywidualnie negocjowane. Większość umów kredytowych opartych jest na wzorcach, na które konsument nie ma żadnego wpływu.

Uznany za niedozwolony — a tym samym niewiążący — zapis umowy, musi być sprzeczny z wymogami dobrej wiary, jak również powodować znaczącą nierównowagę wynikającą z umowy praw i obowiązków stron ze szkodą dla konsumenta.

Podsumowanie

Warto rozważyć złożenie pozwu już teraz, to niewątpliwie najskuteczniejsza oraz najpewniejsza droga do uwolnienia się od kredytu frankowego. Od wygranej sprawy sądowej dzieli Frankowiczów zaledwie kilka kroków:

1. zgromadzenie niezbędnej dokumentacji,

2. dokonanie analizy prawnej umowy kredytu,

3. zapoznanie się z kalkulacjami unieważnienia i odfrankowienia,

4. zapoznanie się z przygotowaną indywidualnie ofertą,

5. wniesienie opłaty sądowej.

Kancelaria Szołajski Legal Group prowadzi sprawy frankowe i chętnie pomaga konsumentom. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl