Sąd Najwyższy stanął w obronie frankowiczów. Po kasacji banku, 29 października 2019 r. SN nakazał zwrot sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Apelacyjny w Białymstoku (sygn. akt IV CSK 309/19). Decyzję uzasadnił potrzebą uwzględnienia w orzeczeniu wyroku TSUE z 3 października 2019 r.

Możliwość odwalutowania kredytu

Zdaniem Sądu Najwyższego, przy ponownym rozpoznaniu sprawy, Sąd Apelacyjny winien wziąć pod uwagę możliwość odwalutowania umowy kredytu poprzez wykreślenie z niej klauzul waloryzacyjnych, jako niedozwolonych postanowień umownych. W takim przypadku umowa kredytu denominowanego mogłaby być uznana za umowę kredytu w złotych polskich, a nie we frankach szwajcarskich, z jednoczesnym przyjęciem oprocentowania określonego w umowie, tj. stopy LIBOR.

Sąd Najwyższy podkreślił, że usunięcie z umowy klauzuli dotyczącej denominacji kredytu we frankach szwajcarskich, nie musi spowodować nieważności całej umowy kredytu. Istnieje możliwość utrzymania takiej umowy kredytu w mocy jako kredytu złotówkach.

Z uwagi na fakt, iż w analizowanej umowie tylko jeden raz wskazano franki szwajcarskie jako walutę kredytu, może on zostać uznany za złotówkowy oprocentowany według stawki LIBOR (dla franków szwajcarskich).

Zatem, w ocenie Sądu Najwyższego kredyt został udzielony w złotówkach. Wpisanie franków szwajcarskich jako waluty kredytu jest „tylko niezasługującym na ochronę kamuflażem rzeczywistych intencji”.

Wskazując abuzywność postanowień umowy dotyczących obliczania rat kredytu przeliczanych na złotówki po kursie sprzedaży waluty kredytu obowiązującym w banku, zgodnie z tabelą kursów banku ogłaszaną w jego siedzibie na koniec dnia spłaty, Sąd Najwyższy stwierdził, że bank dysponował prawem do jednostronnego, niczym nieograniczonego ustalania wysokości rat kredytowych. Takie działanie banku skutkowało naruszeniem interesów konsumenta, w szczególności interesu ekonomicznego i wystawiało konsumenta na nieograniczone ryzyko kredytowe.

Podsumowanie

Przedmiotowy wyrok jest niezwykle istotny. Daje możliwość odwalutowania przez sąd umowy kredytu denominowanego tj. kredytu, w którym jako walutę kredytu bank wpisał „franki szwajcarskie”.

Autor artykułu

Marcin Szołajski

Radca prawny

Specjalista z zakresu Prawa zamówień publicznych, Prawa własności intelektualnej oraz z zakresu Sukcesji w firmach Rodzinnych. Doradza Wykonawcom składającym oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego oraz reprezentuje Wykonawców w postępowaniach przed Krajową Izbą Odwoławczą. Reprezentuje konsumentów w sporach sądowych z instytucjami finansowymi (Bankami) w zakresie udzielonych kredytów „frankowych” oraz sprzedaży obligacji GetBack. Wspiera Twórców i Nabywców praw autorskich w procesie prawidłowego przenoszenia praw do utworów i udzielania stosownych licencji. Przeprowadza skuteczne procedury Sukcesji w firmach Rodzinnych. Czytaj więcej

Wygrana naszych Klientów z PKO BP

W oczekiwaniu na wyrok TSUE w sprawie WIBOR

Wygrana naszych Klientów z Deutsche Bankiem