Przeciwdziałanie Unikaniu Opodatkowania – uchwała

Uchwała Rady ds. Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania

Uchwała Rady do spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania (niezależny organ ekspercki, do którego zadań należy m.in. opiniowanie zasadności zastosowania klauzuli GAAR – przepisów przeciwko obejściom prawa podatkowego) z 29 maja 2025 r. przedstawia stanowisko w sprawie opinii dotyczącej zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (art. 119a Ordynacji podatkowej) do czynności związanych z utworzeniem fundacji rodzinnej, darowizną akcji oraz ich następną sprzedażą. Zasadniczo, uchwała podkreśla, że nie każda operacja przekazania akcji lub udziałów do fundacji rodzinnej z późniejszą ich sprzedażą i wypłatą środków na rzecz fundatora lub beneficjenta oznacza automatyczne unikanie podatku.

Główne założenia Uchwały

Uchwała odnosi się przede wszystkim do sytuacji, w której fundator przekazuje akcje lub udziały do fundacji rodzinnej, a następnie w stosunkowo krótkim czasie dochodzi do ich sprzedaży przez fundację rodzinną i częściowo lub całościowo wypłaty środków na rzecz fundatora lub beneficjenta.

Rada jednoznacznie stwierdziła, że nie każda taka operacja automatycznie oznacza unikanie opodatkowania. Kluczowe znaczenie ma faktyczny cel powołania fundacji oraz wykorzystanie uzyskanych środków.

Przypadki, w których fundacja rodzinna jest wykorzystywana wyłącznie instrumentalnie do uniknięcia opodatkowania, bez faktycznej potrzeby sukcesji, bez rzeczywistego zarządzania majątkiem czy planu rodzinnego, mogą zostać potraktowane jako nadużycie prawa podatkowego i skutkować zastosowaniem klauzuli GAAR.

W takim przypadku fundacja rodzinna jest traktowana jako instrument mający na celu jedynie przesunięcie momentu powstania obowiązku podatkowego lub zmniejszenia jego wysokości.

Kryteria oceny Rady

Rada w swojej uchwale wyznacza kryteria pomocne do oceny zdarzenia prawnego:  m.in. brak realnej potrzeby sukcesji międzypokoleniowej przy założeniu fundacji, zbadanie założeń statutu fundacji i jego rzeczywistej realizacji (czy fundacja realizuje cele statutowe), sztuczność działania, brak uzasadnienia ekonomicznego i rodzinnego, cel i sposób wykorzystania środków uzyskanych ze sprzedaży aktywów w fundacji rodzinnej.

Podsumowanie

Prawidłowo założona fundacja rodzinna, która ma jasno określony cel sukcesyjny, rzeczywisty plan działania oraz faktycznie inwestuje majątek na rzecz beneficjentów jest bezpieczna z perspektywy przepisów podatkowych.

Instrumentalne wykorzystanie instytucji fundacji rodzinnej do wypłat środków i omijania podatku może zostać uznane za unikanie opodatkowania i prowadzić do zastosowania klauzuli GAAR.

Reasumując, uchwała z 29 maja 2025 r. stanowi zatem istotne ostrzeżenie dla przedsiębiorców i rodzin planujących wykorzystanie fundacji wyłącznie w celach podatkowych. Powołanie fundacji rodzinnej powinno mieć rzeczywisty cel sukcesyjny lub inwestycyjny, a nie być jedynie krótkoterminową konstrukcją mającą na celu tylko unikanie opodatkowania.

Kancelaria Szołajski Legal Group pomaga przygotować firmy rodzinne do założenia fundacji rodzinnych.

Zapraszamy do kontaktu.

Wygrana naszych Klientów z Bankiem Millennium

Kolejna wygrana naszych Klientów z Bankiem Millennium

Nieważność umowy kredytu frankowego orzekł 25 marca 2025 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, III Wydział Cywilny (sygn. akt III C 1293/24).

Nasi Klienci zawarli umowę kredytu mieszkaniowego w marcu 2007 r. z Bankiem Millennium S.A. Kwota udzielonego kredytu indeksowanego do CHF wynosiła 380.000,00 PLN, natomiast okres spłaty to 360 miesięcy.

Przebieg sprawy sądowej

Pozew w sprawie złożyliśmy do Sądu 12 kwietnia 2024 r., następnie Bank złożył odpowiedź na pozew  5 czerwca 2024 r. Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w zakresie złożonych przez obie strony dokumentów.

W sprawie odbyła się tylko jedna rozprawa – 14 marca 2025 r., na której Sąd przesłuchał Frankowiczów oraz postanowił odroczyć ogłoszenie orzeczenia do 25 marca 2025 r. Sąd uznał, że nie ma potrzeby przeprowadzenia dowodu  z opinii biegłego sądowego.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie III Wydział Cywilny wydał wyrok. Warto podkreślić, że Bank nie wniósł apelacji i wyrok jest prawomocny.

Jak orzekł Sąd Okręgowy?

Sąd ustalił, że umowa kredytu hipotecznego zawarta w 2007 r. przez Naszych Klientów, jest nieważna w całości. Od Banku na rzecz Frankowiczów  Sąd zasądził kwotę w wysokości 199.774,21 PLN oraz kwotę 54.515,81 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 20 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty.

Dodatkowo Sąd zasądził od banku na rzecz Frankowiczów zwrot kosztów procesu w całości, w kwocie 11.834.00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Wnioski

Umowy zawierane z Millennium Bankiem są obarczone wadliwym charakterem, gdyż zawierają klauzule niedozwolone i dlatego podlegają unieważnieniu. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl

Kancelaria Szołajski Legal Group prowadzi sprawy przeciwko Millennium Bank i chętnie pomaga konsumentom.

Zapraszamy do kontaktu.

Wygrana naszych Klientów z mBankiem

Wygrana naszych Klientów z mBankiem

Nieważność umowy kredytu frankowego zawartej przez Klientów naszej kancelarii orzekł 25 marca 2025 r. Sąd Okręgowy w Warszawie. Nasi Klienci zawarli umowę kredytu hipotecznego dla osób fizycznych „MultiPlan” waloryzowanego kursem CHF w kwietniu 2008 r. z ówczesnym BRE Bankiem S.A. (obecnie mBank S.A.). Kwota kredytu indeksowanego wynosiła 325 000 złotych, a okres jego spłaty ustalono na 312 miesięcy.

Przebieg sprawy sądowej

Pozew w sprawie złożyliśmy do Sądu 22 grudnia 2022 r., następnie Bank złożył odpowiedź na pozew 31 sierpnia 2023 r. W sprawie odbyła się tylko jedna rozprawa – 4 marca 2025 r., na której Sąd przesłuchał Frankowiczów. Sąd uznał, że nie ma potrzeby skorzystania  z opinii biegłego sądowego.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny wydał wyrok o sygn. akt XXVIII C25373/22.

Jak orzekł Sąd Okręgowy w Warszawie?

Sąd ustalił, że umowa kredytu hipotecznego dla osób fizycznych „MultiPlan” zawarta w 20008 r. przez Naszych Klientów jest nieważna. W konsekwencji zasądził od mBanku na rzecz kredytobiorców kwotę 342 650,94 zł oraz 43,36 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 22 września 2022 r. do dnia zapłaty. Ponadto, Sąd orzekł o zwrocie kosztów procesu w całości.

Wnioski

Umowy zawierane z mBankiem są obarczone wadliwym charakterem, gdyż zawierają klauzule niedozwolone i dlatego podlegają unieważnieniu.

Kredytobiorcom rekomendujemy analizę swojej umowy i rozważenie działań prawnych w celu ochrony swoich interesów. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl

Kancelaria Szołajski Legal Group prowadzi sprawy frankowe przeciwko mBank i chętnie pomaga konsumentom wygrywać w sądzie.

Zapraszamy do kontaktu.

Już niebawem opinia Rzecznika TSUE dot. WIBOR

Już niebawem opinia Rzecznika TSUE dot. WIBOR

Opinia Rzecznika Generalnego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) dotycząca kredytów opartych na wskaźniku WIBOR zostanie ogłoszona 11 września 2025 r. Natomiast wyrok TSUE spodziewany jest w połowie 2026 roku.

O czym przesądzi oczekiwane orzeczenie?

Oczekiwane orzeczenie ma przynieść odpowiedzi na następujące pytania:

  1. czy sądy krajowe mają kompetencje do badania ważności postanowień umów odwołujących się do wskaźnika WIBOR,
  2. czy samo nieudzielenie informacji o sposobie ustalania tego wskaźnika może być podstawą uznania postanowień za niedozwolone,
  3. czy możliwymi konsekwencjami takiego uznania będzie tzw. „odwiborowanie” umowy kredytowej lub nawet stwierdzenie jej nieważności.

Konsument musi zostać jasno poinformowany o ryzyku

Warto przypomnieć, że 13 lipca 2023 r. w sprawie C-265/22 (dotyczącej Hiszpanii, lecz istotnej także dla polskich kredytobiorców) TSUE podkreślił konieczność jasnego informowania konsumenta zarówno o mechanizmach ustalania wskaźników referencyjnych, jak i o skutkach stosowania klauzul zmiennego oprocentowania.

Dla polskich kredytobiorców złotówkowych skutki mogą być znaczące. Możliwe będzie dochodzenie unieważnienia całej umowy, obniżenia oprocentowania (pozostawienia wyłącznie marży banku), a także zwrotu nadpłaconych środków, jeśli sąd uzna, że bank nie poinformował należycie o ryzykach związanych z WIBOR.

Obecnie nie ma jeszcze prawomocnego i powszechnie wiążącego wyroku korzystnego dla złotówkowiczów, choć są wydawane pozytywne orzeczenia jednostkowe. Rozstrzygające znaczenie będzie miała opinia Rzecznika Generalnego i ostateczny wyrok TSUE, które zdecydują, czy „odwiborowanie” albo unieważnienie umów będą mogły być szeroko wykorzystywane na gruncie prawa unijnego.

Podsumowanie

Już 11 września 2025 roku ma zostać ogłoszona opinia Rzecznika Generalnego TSUE.

Obecna linia orzecznicza w Polsce jest niejednolita. Część sądów dopuszcza unieważnianie umów lub eliminację WIBOR-u przy braku dostatecznej informacji dla konsumenta. Kluczowe dla dalszej praktyki okaże się rozstrzygnięcie TSUE, poprzedzone opinią Rzecznika Generalnego.

W związku z powyższym warto przeanalizować swoją umowę kredytu złotówkowego i w razie potrzeby podjąć kroki w celu ochrony swoich interesów. Kredytobiorcy powinni śledzić dalszy bieg sprawy oraz rozważyć konsultację z prawnikiem, by w pełni wykorzystać ewentualne możliwości zmniejszenia kosztów kredytu i ochrony swoich praw.

Kancelaria Szołajski Legal Group chętnie pomaga kredytobiorcom hipotecznym złotowym wygrywać spory sądowe w walce z bankami.

Zapraszamy do kontaktu.