Prezydent RP Andrzej Duda 6 lutego 2023 r. podpisał ustawę o fundacji rodzinnej. Ustawa ta ma być odpowiedzią na wyzwania i ryzyka związane z klasyczną sukcesją, z którymi mierzą się obecnie właściciele firm rodzinnych w Polsce. Nowa instytucja prawna, jaką jest fundacja rodzinna ma umożliwić przeprowadzenie skutecznej, wielopokoleniowej sukcesji firm oraz budowanie silnych rodzimych marek.
Ponad 800 tys. firm w naszym kraju to właśnie firmy rodzinne. Rocznie generują one przychód w wysokości 322 mld zł. Ich wkład w budowę PKB kształtuje się na poziomie ok. 18 proc.
Dlaczego warto założyć fundację rodzinną?
Podpisana przez Prezydenta ustawa z 26 stycznia 2023 roku o fundacji rodzinnej to kolejny krok na rzecz ułatwienia zmian pokoleniowych w polskich firmach. Umożliwi utrzymywanie przez majątku i biznesu w rodzinie przez wiele lat.
To właśnie instytucja fundacji rodzinnej ma być narzędziem, które gwarantuje ciągłość działalności firmy. Pozwala budować ład rodzinny i korporacyjny, oddzielając biznes od spraw i konfliktów rodzinnych.
Jest zatem środkiem do celu, zapewnienia funkcjonowania przedsiębiorstwa przez pokolenia.
5 zalet fundacji rodzinnej
Możliwość wycofania się fundatora (Nestora) z aktywnego prowadzenia biznesu.
Utrzymanie dochodów dla Nestora – pomimo wycofania się z biznesu.
Finansowe zabezpieczenie członków rodziny.
Utrzymanie i ochrona majątku w jednych rękach.
Efektywne zarządzanie majątkiem i jego pomnażanie.
Podsumowanie
Pierwsze fundacje rodzinne w Polsce zaczną powstawać w połowie 2023 r. Warto już teraz rozważyć planowanie sukcesji w tej formie. Znając przepisy ustawy szereg firm rodzinnych może planować przyszłe procesy oraz strukturyzację majątku.
Według danych rynkowych w przeciągu 5 lat sukcesję planuje ok. 57 proc. firm rodzinnych.
Kancelaria Szołajski Legal Group prowadzi sprawy związane z przeprowadzaniem skutecznie sukcesji w firmach rodzinnych oraz przygotowuje firmy rodzinne do założenia fundacji rodzinnych. Zapraszamy do kontaktu z nami!
Znowu zwycięstwo Frankowiczów – klientów kancelarii Szołajski Legal Group! W sporze z Bankiem Millennium S.A. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga III Wydział Cywilny orzekł zgodnie z żądaniem pozwu i ustalił nieważność umowy o kredyt hipoteczny zawartej w kwietniu 2006 roku w całości.
Sąd zasądził od Banku na rzecz Frankowiczów żądaną kwotę 353.420,31zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 28 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty! Sąd ustalił także, że bank jest zobowiązany do zwrotu całości poniesionych przez powodów kosztów zastępstwa procesowego w wysokości dwukrotności stawki minimalnej tj. w kwocie 22.634,00 zł.
Jak orzekł Sąd?
Nasi Klienci zawarli umowę kredytu frankowego z Bankiem Millennium na kwotę 450.000,00zł na okres 408 miesięcy.
Pozew w sprawie został złożony do Sądu 21 maja 2021 r., następnie odpowiedź na pozew Bank złożył w styczniu 2022 r. Warto podkreślić, że w sprawie odbyła się tylko jedna rozprawa – 19 stycznia 2023 r., na której zostali przesłuchani Frankowicze.
Na rozprawie oddalono wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków oraz o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Wyrok w sprawie został wydany 9lutego 2023 r. (sygn. akt III C 754/21).
Wnioski
Kolejny Sąd potwierdza, że umowy zawierane przez Bank Millennium są obarczone wadliwym charakterem, gdyż zawierają klauzule abuzywne i dlatego podlegają unieważnieniu. Propozycje ugodowe Banku Millennium są skrajnie niekorzystne dla Frankowiczów.
Nie ma na co czekać, należy działać w swojej sprawie i rozważyć drogę sądową. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl.
Po uznaniu umowy kredytu hipotecznego za nieważną konsumenci mogą dochodzić względem banków roszczeń wykraczających poza zwrot świadczeń – oświadczył w opinii z 16 lutego 2023 r. Rzecznik Generalny Trybunału Sprawiedliwości UE Michael Collins.
Innymi słowy, w przypadku uznania umowy kredytowej zawartej przez konsumenta i bank za nieważną od początku z powodu zawarcia w niej nieuczciwych warunków umownych, konsument – oprócz zwrotu kwoty rat zapłaconych na podstawie tej umowy oraz zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie od chwili wezwania do zapłaty – może w następstwie takiego uznania, żądać od banku także dodatkowych świadczeń.
W opinii Rzecznika Generalnego do sądu krajowego należy ustalenie, w świetle prawa krajowego, czy konsumenci mają prawo dochodzić takich roszczeń oraz rozstrzygnięcie o ich zasadności.
Bank nie może żądać wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału
Natomiast, gdy chodzi o możliwość dochodzenia podobnych roszczeń przez bank – Rzecznik Generalny jest przeciwnego zdania. Michael Collins uważa, że Bank nie może żądać roszczeń wykraczających poza zwrot kapitału kredytu. Bank zatem nie może dochodzić od Frankowiczów wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału.
Rozwiązanie to znajduje uzasadnienie w celu dyrektywy 93/13, jakim jest przyznanie konsumentom wysokiego poziomu ochrony.
Zdaniem Rzecznika Generalnego możliwość dochodzenia szerszego zakresu roszczeń może zachęcać konsumentów do wykonywania praw przysługujących im na podstawie dyrektywy 93/13, a jednocześnie zniechęcać banki do włączania do swoich umów nieuczciwych warunków.
Opinia Rzecznika zwykle taka tożsama z orzeczeniem Trybunału
Opinia Rzecznika Generalnego w sprawie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału jest o tyle istotna, że zwykle pokrywa się z późniejszym orzeczeniem unijnego Trybunału. Zatem kredytobiorcy i ich pełnomocnicy poznali prawdopodobny tok myślenia sędziów przed oczekiwanym orzeczeniem.
Co prawda, sama Opinia Rzecznika Generalnego to jeszcze nie wyrok Trybunału, ale co do zasady opinia znajduje odzwierciedlenie w wyroku. Prawdopodobnie zatem, kolejny wyrok TSUE będzie zbieżny z dotychczasową stabilną linią orzeczniczą, korzystny dla Frankowiczów, zwłaszcza tych niezdecydowanych czy obawiających się wkroczenia na drogę sądową.
Będzie masowa fala pozwów
Spodziewana jest masowa fala pozwów o unieważnianie umów frankowych, gdyż banki zostały pozbawione efektu zastraszania kredytobiorców frankowych przed walką w sądzie.
W lutym 2023 r. w tzw. wydziale frankowym czyli XXVIII Wydziale Sądu Okręgowego w Warszawie było zarejestrowanych w przybliżeniu ok. 40 tysięcy 600 spraw.
Wyrok TSUE zgodny z opinią Rzecznika Generalnego rozwiąże całkowicie problem pozwów o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytu. Wyliczane przez banki wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytu przeciętnie stanowi nawet 50 proc. wartości kapitału kredytu.
Masowe przegrane banków w toczących się procesach o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytu spowodują ogromne koszty tych instytucji z powodu przegranych procesów. Przed sądami w Polsce toczą się obecnie setki spraw o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytu.
Kiedy w połowie 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości UE wyda wyrok, zgodny z Opinią Rzecznika Generalnego TSUE z 16 lutego 2023 r., że bankom nie należy się ani złotówka ponad nominalną wartość zobowiązania, roszczenia Banków stracą całkowicie sens.
Frankowicze mają do odzyskania ogromne kwoty z tytułu wadliwych umów kredytów denominowanych i indeksowanych do CHF. Ponadto dochodzi wysoki kurs CHF oraz zysk z ustawowych odsetek za opóźnienie, które są na rekordowo wysokim poziomie.
Opinia Rzecznika Generalnego wpłynie na zmianę stanowiska banków w sprawie ugód. Obecnie tylko kilka procent czynnego portfela hipotek frankowych zostało objętych ugodami. Zatem logicznym wydaje się, że banki powinny zaoferować ugody na znacznie lepszych warunkach niż dotychczas, aby zainteresować zawieraniem ugód kredytobiorców.
Podsumowanie
Dotychczasowe wyroki TSUE w sprawach dotyczących polskich Frankowiczów były korzystne dla nich i jak najbardziej prokonsumenckie, co daje duże prawdopodobieństwo, że kolejny ważny wyrok będzie równie pozytywny. Potwierdza to zdecydowanie prokonsumencka opinia Rzecznika Generalnego TSUE z 16 lutego 2023 r.
Rzecznik Generalny uznał, że dyrektywa 93/13 nie stoi na przeszkodzie, by konsument mógł domagać się dodatkowych świadczeń po unieważnieniu umowy, ale bank nie może domagać się podobnych roszczeń.
Dotychczasowy straszak bankowy odwrócił role zgodnie z maksymą „nie czyń drugiemu, co Tobie nie miłe”.
Przede wszystkim warto domagać się w sądzie unieważnienia umowy kredytowej, gdyż jest to jedyny sposób na pozbycie się toksycznego zobowiązania w CHF.
Niewątpliwie oczekiwany przez wszystkich wyrok TSUE, który oprze się na opinii Rzecznika Generalnego TSUE z 16 lutego 2023 r., będzie miał kluczowy wpływ dla banków oraz kredytobiorców frankowych na przyszły kształt sporów sądowych.
Ponad 211 tys. zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie ma zwrócić Bank Millennium S.A. Naszej Klientce. To kolejna wygrana sprawa frankowa kancelarii Szołajski Legal Group. Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z 3 lutego 2023 r. orzekł zgodnie z żądaniem pozwu i ustalił nieważność umowy o kredyt hipoteczny zawartej w październiku 2008 r. (sygn. akt XXVC 3854/20).
Jak orzekł Sąd?
Nasza Klientka zawarła umowę kredytu frankowego z Bankiem Millennium w październiku 2008 roku na kwotę 303.000,00zł na okres 324 miesięcy.
Pozew w sprawie został złożony do Sądu 6 listopada 2020 r., następnie Bank złożył odpowiedź na pozew 17 maja 2021 r. Warto podkreślić, że w sprawie odbyła się tylko jedna zdalna rozprawa – 3 lutego 2023 r., bez przesłuchania stron, po czym ogłoszono wyrok. Rozprawa zdalna trwała tylko 17 minut!
Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 211.026,51zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Sąd ustalił także, że bank jest zobowiązany do zwrotu całości poniesionych przez powódkę kosztów procesu.
Wnioski
Umowy zawierane przez Bank Millennium są obarczone wadliwym charakterem, gdyż zawierają klauzule abuzywne i dlatego podlegają unieważnieniu. Propozycje ugodowe Banku Millennium są skrajnie niekorzystne dla Frankowiczów.
Należy działać w swojej sprawie i rozważyć drogę sądową. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl
Nieważność umowy o kredyt hipoteczny we frankach zawartej z Bankiem Millennium S.A. orzekł 31 stycznia 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny. Klienci kancelarii Szołajski Legal Group zawarli umowę kredytu frankowego w sierpniu 2007 r. na kwotę 579.946,57 zł na okres 44 lat.
Pozew w sprawie został złożony do Sądu 24 września 2020 r., następnie Bank złożył odpowiedź na pozew 16 grudnia 2020 r., zaś w imieniu Frankowiczów Kancelaria złożyła replikę 24 marca 2021 r.
Ile pieniędzy Bank zwraca Frankowiczom?
Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz Frankowiczów 169.332,25 zł oraz 46.379,39 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Ponadto Sąd obciążył stronę pozwaną na rzecz Frankowiczów kwotą 38.077,65 zł tytułem zwrotu niesłusznie pobranych składek na ubezpieczenie wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.
Sąd ustalił, że bank jest zobowiązany do zwrotu całości poniesionych przez powodów kosztów procesu, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.
Pozew w sprawie został złożony do Sądu 24 września 2020 r. W sprawie doszło do wymiany pism procesowych. W sprawie odbyły się 4 rozprawy: 4 maja 2022 r., 6 września 2022 r., 21 grudnia 2022 r. oraz 30 stycznia 2023 r., podczas których zostali przesłuchani powodowie.
Wyrok w sprawie został wydany 31 stycznia 2023 r. (sygn. akt XXVIII C 2414/21).
Wnioski
Umowy zawierane przez Bank Millennium są obarczone wadliwym charakterem, gdyż zawierają klauzule abuzywne i dlatego podlegają unieważnieniu. Natomiast propozycje ugodowe Banku są skrajnie niekorzystne dla Frankowiczów.
Dlatego też nie ma na co czekać, należy działać w swojej sprawie i rozważyć drogę sądową. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl!
Wszyscy Frankowicze czekają na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-520/21 (posiedzenie TSUE w tej sprawie odbyło się 12 października 2022 r., ale wyrok ostatecznie nie zapadł – pisaliśmy o tym TUTAJ). Wyrok ten będzie miał kluczowe znaczenie dla dalszego przebiegu sporów sądowych między kredytobiorcami frankowymi a bankami na gruncie kredytów denominowanych i indeksowanych do CHF.
Wiadomo, że zarówno kredytobiorcy frankowi, jak i banki będą musieli poczekać na rozstrzygnięcie kwestii prawa banków do wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału do połowy 2023 r. Jednak już 16 lutego 2023 r. o godz. 9.30 przedstawi opinię w tej sprawie Rzecznik Generalny TSUE!
To ważna opinia, pokaże tok rozumowania TSUE
Opinia Rzecznika Generalnego w sprawie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału jest o tyle istotna, że zwykle pokrywa się z późniejszym orzeczeniem unijnego Trybunału. Zatem kredytobiorcy i ich pełnomocnicy poznają prawdopodobny tok myślenia sędziów przed poznaniem treści oczekiwanego orzeczenia. Wyrok zaś zapadnie prawdopodobnie po upływie kilku miesięcy.
Co zmieni oczekiwany wyrok TSUE?
Przed sądami w Polsce toczy się obecnie tylko kilka set spraw o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytu. Wyliczane przez banki wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytu przeciętnie stanowi nie mniej niż 50 proc. wartości kapitału kredytu.
To oznacza, że od rozstrzygnięcia tego sporu zależeć będzie sytuacja Frankowiczów w Polsce. Jeśli zatem wyrok będzie korzystny dla konsumenta, zgodny z treścią dyrektywy 93/13 prawdopodobnie wywoła kolejną lawinę pozwów.
Masowe przegrane banków w toczących się procesach o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału kredytu spowodują ogromne koszty tych instytucji z powodu przegranych procesów. Jeśli TSUE uzna, że bankom nie należy się ani złotówka ponad nominalną wartość zobowiązania, to roszczenia Banków stracą sens.
Możliwe dodatkowe roszczenia od banków
Obecnie banki przegrywają już nawet w 98 proc. postępowań z Frankowiczami, z czego aż 98 proc. to unieważnienie umów, a kolejne tylko 2 proc. to odfrankowienie.
Banki nadal składają pozwy, starając się przerwać bieg przedawnienia, notując gigantyczne straty, a sądy oddalają roszczenia Banków jako bezzasadne.
Nie jest wcale przesądzone, że TSUE, wydając prokonsumencki wyrok, uzna, że żadna ze stron unieważnionej umowy nie ma prawa rościć od drugiej o dodatkową opłatę. Tym samym może się okazać, że TSUE uzna roszczenia banków za bezzasadne, a jednocześnie wskaże konsumentom drogę do walki o dodatkową opłatę. Jeśli by się tak stało, oznaczałoby to, że same banki wystawiły się na ryzyko, albowiem to właśnie one wprowadziły tego rodzaju roszczenie do walki z Frankowiczami.
Zatem jeśli opinia będzie jednoznaczna, czyli niekorzystna dla banków, to prawdopodobnie te instytucje będą zmuszone do rewizji programów ugodowych, skrajnie niekorzystnych dla konsumentów.
Poza sektorem bankowym skrajnie prokonsumenckiego orzeczenia obawia się również KNF.
Co wydarzyło się przed TSUE 12 października 2022 r.?
Dla przypomnienia12 października 2022 r., podczas rozprawy w TSUE stanowiska zaprezentowały strony sporu oraz przedstawiciele polskich instytucji państwowych. Po stronie konsumentów opowiedzieli się Rząd RP, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz Rzecznik Finansowy. Po stronie banków zaś stanął szef Komisji Nadzoru Finansowego, który zdecydował się wystąpić jako strona broniąca interesów banku.
Sędziowie TSUE oraz przedstawiciele Komisji Europejskiej wyrazili wątpliwości czy rynek finansowy w Polsce nie jest oparty na nieuczciwości. Padły ostre słowa pod adresem banków: „nie można osiągać korzyści na własnej niegodziwości”.
Przez ostatnie miesiące banki poszerzały rezerwy na ryzyko prawne kredytów frankowych. Oznacza to tyle, że banki doskonale zdają sobie sprawę z powagi sytuacji, czują ogromną presję zakładając, że wyrok TSUE odbierze im ostatnią nadzieję na kompromis frankowy.
Podsumowanie
Dotychczasowe wyroki TSUE w sprawach dotyczących polskich Frankowiczów były korzystne dla nich i jak najbardziej prokonsumenckie, co daje nadzieję i duże prawdopodobieństwo, że kolejny ważny wyrok będzie równie pozytywny.
Opinia Rzecznika Generalnego z 16 lutego 2023 r. w sprawie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału jest o tyle istotna, że zwykle pokrywa się z późniejszym orzeczeniem unijnego Trybunału.
Niewątpliwie oczekiwany przez wszystkich wyrok TSUE będzie miał kluczowe znaczenie dla banków oraz kredytobiorców frankowych na przyszły kształt sporów sądowych na gruncie kredytów frankowych.
Korzystanie z technologii chmurowych to właściwie codzienność w branży IT. Nie dziwi więc fakt, że rośnie zainteresowanie chmurą obliczeniową. Zachęcam również do wysłuchania podcastu IT na ten temat!
Chmura obliczeniowa (Cloud Computing) to zbiór technologii umożliwiających dostęp przez Internet do oprogramowania, danych oraz mocy obliczeniowych.
Historii chmury obliczeniowej należy doszukiwać się w historii Internetu i narodzin Business Computing. W 1996 r. w Compaq Computer podczas dyskusji o biznesowej przyszłości Internetu określono wizję „chmury obliczeniowej”, z której wywoływane będą dane i programy. Od tego czasu Cloud computing przeszedł długą drogę ewolucyjną.
3 podstawowe typy
Publiczna chmura obliczeniowa jest oferowana przez operatora, który udostępnia komercyjne zasoby wszystkim zainteresowanym.
Prywatna chmura udostępnia zasoby jak infrastrukturę na wyłączność jednej firmie, w której korzysta z nich wiele działów i użytkowników.
Hybrydowa chmura łączy oba modele, firma wykorzystuje do części zadań model chmury publicznej, a inna część zasobów pozostaje w modelu chmury prywatnej, zaś dane i aplikacje mogą być przenoszone między środowiskami.
Rodzaje usług IaaS, Paas, Saas, CaaS
Infrastructure as a Service (IaaS) tj. infrastruktura jako usługa to usługa udostępnienia infrastruktury sprzętowej, oprogramowania do zarządzania nią oraz serwisu i łącza do ośrodków, gdzie te serwery fizycznie i wirtualnie się znajdują. Jest podstawową i najprostszą formą usługi, oferuje najmniej korzyści z perspektywy innowacyjności, ale uwalnia firmę od nakładów kapitałowych na sprzęt i jego utrzymanie.
Platform as a Service (PaaS) tj. platforma jako usługa, to usługa polegająca na udostępnieniu infrastruktury ale i gotowego środowiska z zestawem systemów i aplikacji, portfela usług do budowy unikalnych rozwiązań. Wymaga budowania własnych kompetencji do efektywnego wykorzystania zasobów chmurowych.
Software as a Service (SaaS) tj. oprogramowanie jako usługa, to usługa dostarczania, utrzymywania i rozwoju kompletnego rozwiązania (systemu CRM, ERP).
Communications as a Service (CaaS) tj. komunikacja jako usługa, usługodawca zapewnia platformę zapewniającą integrację pomiędzy różnymi usługami w chmurze.
Zalety chmur obliczeniowych
Wykorzystanie modelu chmury obliczeniowej przynosi oszczędność kosztów ze względu na wykorzystanie zasobów stosownie do potrzeb. Umożliwia dostęp do najnowocześniejszych rozwiązań, skalowalność środowiska IT, elastyczność stosownie do potrzeb biznesu.
Zapewnia nieosiągalny wcześniej poziom bezpieczeństwa oraz odporności organizacji i ochronę danych. Przynosi niezawodność i zachowanie ciągłości pracy.
Podsumowanie
Cloud computing to nowoczesne rozwiązanie informatyczne, które pomaga firmom zdobywać przewagę konkurencyjną. Z danych wśród firm, które korzystają z chmury obliczeniowej wynika, że oszczędności z tym związane wyniosły 20 proc. kosztów IT.
Z badań rynku wynika, że tylko co dziesiąta firma w Polsce samodzielnie wdraża chmurę obliczeniową. Współpraca z odpowiednim, elastycznym dostawcą zapewnia niezależność i umożliwia efektywne wykorzystanie chmury obliczeniowej. Warto pamiętać, że kluczowym elementem jest wybór wiarygodnego dostawcy usług, gdyż jego zadaniem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa.
Kancelaria Szołajski Legal Group od kilkunastu lat uczestniczy w procesach negocjacji umów IT, wspiera przedsiębiorców na etapie ich realizacji. Jeżeli jesteś zainteresowany i poszukujesz doświadczonego doradcy, który profesjonalnie zadba o Twoje interesy, serdecznie zapraszamy do współpracy.
Chętnie pomożemy rozwiązać Twój problem z branży informatycznej.
