Kolejny prawomocny, korzystny dla konsumenta wyrok w sprawie przeciwko towarzystwu ubezpieczeniowemu wytoczony w związku z umową ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym zapadł 24 czerwca 2021 r. Tym razem po stronie konsumenta stanął Sąd Okręgowy w Olsztynie, który oddalił apelację towarzystwa ubezpieczeniowego i utrzymał w mocy wyrok sądu I instancji.
W rozpatrywanej sprawie konsument zawarł umowę ubezpieczenia z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym oraz zapłacił składkę w wysokości ponad 20 000 zł. Świadczenie ubezpieczeniowe wynosiło aktualną wartość polisy konsumenta powiększoną o 100 zł. Po trzech latach konsument mógł zlikwidować polisę oraz otrzymać zwrot 5 000 zł.
Analizując postępowanie Sąd I instancji dał wiarę konsumentowi, że przed zawarciem umowy nie został on należycie poinformowany o jej istotnych warunkach. Jak wynika z uzasadnienia wyroku, konsument był zapewniany, że produkt jest bezpieczny oraz lepszy niż lokata bankowa. To na informacjach udzielonych przez doradcę konsument oparł swoją decyzję o zawarciu umowy.
Na podstawie treści samej umowy, Sąd I instancji doszedł do przekonania, że jej postanowienia nie były transparentne i zrozumiałe, wobec czego konsument zawierając umowę nie był w stanie ocenić w sposób dostateczny ryzyka związanego z zawarciem umowy.
„Sąd zauważył, że postanowienia umowy – wbrew nazwie – marginalnie traktują kwestie związane z ubezpieczeniem, koncentrując się w istocie na jej charakterze inwestycyjnym. Tym samym świadczeniem głównym pozwanego nie było udzielenie ochrony ubezpieczeniowej, ale wypłata na rzecz kontrahenta, określanego jako ubezpieczony, kwoty odpowiadającej wartości polisy.”
Sąd I instancji jednoznacznie ocenił w podsumowaniu , że postanowienie uznane za abuzywne nie jest wiążące od momentu zawarcia umowy, a konsekwencją braku postanowień określających świadczenie główne jednej ze stron jest nieważność umowy z mocy art. 58 § 1 k.c. w całości.
Sąd II instancji podjął rzeczoną sprawę na skutek apelacji wniesionej przez pozwane towarzystwo ubezpieczeniowe. Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżony wyrok odpowiada prawu, gdyż w ocenie sądu zaistniały przesłanki prowadzące do uznania umowy stron za nieważną w oparciu o art. 3531 w zw. z art. 58 k.c.
Uzasadniając wyrok Sąd II instancji podkreślił, że w zawartej umowie towarzystwo ubezpieczeniowe nie ponosiło żadnego ryzyka związanego z wystąpieniem wypadku ubezpieczeniowego, a dodatkowo pobierało opłaty związane z obsługą portfela klienta.
Oddalając apelację, sąd wskazał, że pozwany nie ponosił jakiegokolwiek ryzyka związanego z ochroną ubezpieczeniową powoda.
Dlatego też, Sąd Okręgowy podtrzymał wyrok sądu I instancji i stwierdził, że czynność prawna polegająca na zawarciu umowy przez strony jest nieważna, jako sprzeczna z istotą stosunku ubezpieczeniowego. W konsekwencji wpłacone przez powoda środki stanowią świadczenie nienależne, podlegające zwrotowi.
Podsumowanie
Kancelaria Szołajski Legal Group reprezentuje klientów w postępowaniach przeciwko towarzystwom ubezpieczeniowym związanych z umowami ubezpieczenia z UFK. Zachęcamy do kontaktu!
Bank Millennium zawarł ponad 4 tysiące ugód z Frankowiczami. Ugody dotyczą około 8 proc. kredytów frankowych w Banku Millennium. Propozycje ugodowe nie są bowiem tak korzystne dla klientów, jak unieważnienie umowy kredytowej na drodze sądowej. Bank nie uruchomił także programu porozumień z kredytobiorcami na zasadach proponowanych przez Komisję Nadzoru Finansowego.
Klauzule abuzywne w umowie, ponad 160 tys. zł dla Frankowiczów
Sąd Okręgowy w Katowicach, 7 października 2021 r. wydał wyrok w sprawie z powództwa przeciwko Bankowi Millennium S.A. unieważniający umowę kredytu indeksowanego kursem CHF z 2008 r. Ponadto od strony pozwanej na rzecz strony powodowej, Sąd zasądził kwotę ponad 163 tys. zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Bank został także obciążony kosztami procesu w wysokości prawie 12 tys. zł.
Sąd ustalił nieistnienie pomiędzy stronami kredytu stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu zawartej w 2008 r. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd uznał, że po usunięciu klauzul abuzywnych, naruszających zasady kontraktowe i zasadę swobody umów, sporna umowa nie może dalej obowiązywać.
Wnioski
Propozycje ugodowe Banku Millennium nie są atrakcyjne ani korzystne dla Frankowiczów.
Umowy kredytowe zawierane z Bankiem Millennium S.A. zawierają klauzule abuzywne pozwalające na unieważnienie czy odfrankowienie umowy.
Obecnie zdecydowana większość umów kredytowych waloryzowanych do CHF zostaje przez sądy unieważniana. Dlatego też nie ma na co czekać, należy działać w swojej sprawie i rozważyć drogę sądową. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl.
Szolajski Legal Group prowadzi sprawy przeciwko Bankowi Millennium S.A. i chętnie pomaga konsumentom. Zapraszamy do kontaktu!
Jednym z rozstrzygnięć podejmowanych przez Sądy w sprawach frankowych jest odfrankowienie kredytu. Co to oznacza dla Kredytobiorców? Chcąc podjąć właściwą decyzję, czy warto podjąć próbę doprowadzenia do odfrankowienia kredytu należy odpowiedzieć sobie na kilka podstawowych pytań.
5 kluczowych pytań o odfrankowienie kredytu
1. Co to jest kredyt indeksowany?
Kredyt indeksowany to kredyt udzielony oraz wypłacony w złotówkach, ale waloryzowany (indeksowany) do kursu franka szwajcarskiego. Polega to na tym, że po wypłaceniu kwoty kredytu w złotówkach, kwota zobowiązania Frankowicza jest przeliczana przez bank po kursie kupna CHF według tabeli kursów walut stosowanej przez bank. Z kolei raty kapitałowo-odsetkowe określone są w harmonogramie w walucie CHF. Wysokość każdej raty jest przeliczana z waluty CHF na PLN zgodnie z kursem sprzedaży CHF według tabeli kursów walut obowiązującej w danym banku. W konsekwencji spłata każdej raty jest uzależniona od kursów franka szwajcarskiego wynikających z tabel kursów banków.
Kredyt indeksowany jest zatem kredytem waloryzowanym, a nie walutowym (według banków) ponieważ dochodzi do wypłaty kredytu oraz spłaty rat w złotówkach, gdzie wartość długu określona jest w walucie obcej CHF.
2. Co to jest spread?
Spread to różnica pomiędzy kursem kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. Banki pobierają tę różnicę, która stanowi dodatkowe, niezgodne z prawem wynagrodzenie banku. To dodatkowe wynagrodzenie czyli spread stanowi część nadpłaty przy każdej spłacanej racie kredytu indeksowanego przez Frankowicza, której zwrotu można żądać od banku.
3. Co oznacza odfrankowienie?
Sformułowanie „odfrankowienie” jest to potoczne określenie postanowień, jakie zapadają w sprawach dotyczących kredytów w walutach obcych, nadane przez Frankowiczów. Odfrankowienie kredytów dotyczy spraw, w których sąd uznaje zawarte w umowie zasady przeliczania wartości zobowiązania i rat za niedozwolone, przez co postanowienia umowne są bezskuteczne i nie wiążą prawnie kredytobiorców.
Umowa powinna być traktowana jak zwykły kredyt hipoteczny udzielony w złotówkach, a rozliczenie musi uwzględniać parametry cenowe ustalone w pierwotnym kontrakcie.
Odfrankowienie kredytu zobowiązuje kredytobiorcę do dalszego spłacania kredytu jako złotowy, który jest oprocentowany identycznie jak kredyt zaciągnięty w walucie franka szwajcarskiego (LIBOR).
Znika LIBOR – od przyszłego roku stopa składana SARON
Od przyszłego roku procentowanie liczone na podstawie LIBOR zastąpi stopa składana SARON (Swiss Average Rate Overnight). Zgodnie z unijną dyrektywą BMR, od 1 stycznia 2022 r. przestanie być publikowana stawka LIBOR. Według rozporządzenia KE 1 miesięczną stopę CHF LIBOR zastąpi 1 miesięczna stopa składana SARON, odnotowana w 1 miesięcznym okresie poprzedzającym dany okres odsetkowy, a 3 miesięczną stopę CHF LIBOR zastąpi 3 miesięczna stopa składana SARON, odnotowana w 3 miesięcznym okresie poprzedzającym dany okres odsetkowy. Stawka 3 miesięczna będzie zastępowała także 6 miesięczną i 12 miesięczną stopę CHF LIBOR. Dodatkowo wskaźniki SARON będą powiększone o stały spread korygujący. Dla klientów różnice nie będą wielkie. Obecne stawki LIBOR CHF to: 1M –0,7822%, 3M-0,7634%, 6M-0,7134%, 12M-0,5810%. Dla porównania stawki SARON to: 1M-0,7131% i 3M-0,7195%.
4. Na czym polega odfrankowienie kredytu?
Przy kredycie indeksowanym kluczowym jest podważenie klauzul indeksacyjnych,w których znajdziemy sposób wyliczania poszczególnych rat kredytu w oparciu o kursy kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego, zawarte w tabelach kursowych stosowanych przez banki,w tym m.in.:
– obarczanie odpowiedzialnością za wahania wymiany CHF Frankowiczów,
– ustalanie kursu waluty wyłącznie przez bank (spłata wyższej kwoty niż ustalonej wcześniej),
– odejście od ustawowej konstrukcji umowy kredytu (zwrot kwoty otrzymanej).
Frankowicz w praktyce nie jest w stanie samodzielnie określić wysokości kredytu ani poszczególnych rat. Oznacza to, że mechanizm ten jest sprzeczny nie tylko z przepisami prawa i naturą umowy kredytu, ale też z zasadami współżycia społecznego. Przedstawione zarzuty prowadzą do wniosku, że zawarte w umowach kredytu indeksowanego klauzule indeksacyjne są niedozwolone. Konsekwencją uznania klauzul abuzywnych jest ich nieważność (bezskuteczność) od chwili podpisania umowy.
Odfrankowienie kredytu polega na usunięciu z umowy niedozwolonych zapisów i jednoczesne przyjęcie, że kredytobiorca od początku spłacał więcej niż powinien. Na tej podstawie stwierdza się, że bank nigdy nie miał prawa przeliczać spłacanych rat wyrażonych w złotówkach na franki szwajcarskie. W takim wypadku powinien zwrócić wszystkie nadpłacone raty kredytu, co zmniejszy wysokość aktualnych rat.
5. Czy odfrankowienie się opłaca?
Odfrankowienie obejmuje zarówno przeszłe, jak i przyszłe raty – z zachowaniem oprocentowania według dotychczasowych zasad. Dzięki temu można odzyskać nadpłacone raty, których kwota może wynieść nawet kilkaset tysięcy złotych. Dodatkowo można zmniejszyć wysokość wszystkich przyszłych rat. Okazuje się, że przekształcenie kredytu frankowego w zwykły kredyt złotówkowy może się bardzo opłacić.
Odfrankowienie a unieważnienie umowy kredytu – różnice
W sytuacji, gdy kredytobiorca zdecyduje się na odfrankowienie kredytu, sąd usunie z umowy klauzule niedozwolone, a umowa będzie nadal obowiązywać jako kredyt złotowy z niskim oprocentowaniem. Frankowiczowi przysługuje zwrot nadpłaty ponieważ w przeszłości płacił zawyżone raty. Saldo kredytu ulega zmniejszeniu, a co za tym idzie maleją przyszłe raty.
Kwota kredytu wypłaconego, jak również kwota poszczególnych rat nie zostaje przeliczona na CHF z wykorzystaniem odpowiednio kursu kupna lub sprzedaży CHF. Dzięki temu Frankowicz nie straci na gwałtownym wzroście kursu CHF, jaki miał miejsce po zawarciu umowy. Zasadniczą zaletą jest wyeliminowanie z umowy klauzuli ryzyka kursowego oraz pozostałych postanowień, które w sposób niekorzystny kształtują sytuację kredytobiorcy.
Skutkiem wyeliminowania klauzul indeksacyjnych z umowy kredytu może być również nieważność kredytu indeksowanego.
Unieważnienie umowy sprawia, że przestaje ona obowiązywać, a strony muszą rozliczyć spłaty i wypłaty. Skutkiem unieważnienia umowy jest jednak uwolnienie się kredytobiorcy od niekorzystnej umowy kredytowej.
Podsumowanie
Zarówno odfrankowienie, jak i unieważnienie umowy kredytu jest dla Frankowiczów korzystne. Przed skierowaniem sprawy na drogę sądową należy dokonać analizy „za i przeciw” odfrankowienia czy unieważnienia kredytu frankowego zawartej umowy. Kwestia żądania, jakie zostanie sformułowane przy wytoczeniu powództwa ma bowiem duże znaczenie dla przebiegu całego procesu, a ostatecznie dla sposobu, w jaki Frankowicz będzie musiał rozliczyć się z bankiem.
Bankom, które udzielały kredytów frankowych zaczyna palić się grunt pod nogami. Świadomy przegranej pozycji Bank Millennium zaczyna przedstawiać propozycje ugodowe i przewalutowania hipotek frankowych. Niestety, propozycje ugodowe nadal nie są tak atrakcyjne dla Frankowiczów, jak unieważnienie bądź odfrankowienie umowy kredytowej w procesie sądowym. Warto przypomnieć, że ponad 90 proc. kredytów waloryzowanych do CHF zostaje przez sądy unieważniona.
Znów unieważnienie umowy krócej niż w rok
Kolejna opisywana przez nas sprawa przeciwko Bankowi Millennium toczyła się przed Sądem Okręgowym w Legnicy. Wyrokiem z 2 września 2021 r. Sąd unieważnił umowę kredytu indeksowanego kursem CHF z 2006 r. Od strony pozwanej na rzecz strony powodowej Sąd zasądził ponad 70 tys. zł wraz z ustawowymi odsetkami za czas opóźnienia, prawie 50 tys. CHF wraz ustawowymi odsetkami oraz niemal 12 tys. zł tytułem zwrotu kosztów procesowych.
Postępowanie w I instancji trwało niecały rok, dokładnie 11 miesięcy! W trakcie procesu odbyły się 2 rozprawy, przy czym pierwsza z nich miała miejsce już 4 miesiące od wytoczenia powództwa. Sąd postanowił dopuścić dowód z zeznań świadka, który został od razu przesłuchany. Na kolejnej rozprawie zostali przesłuchani sami kredytobiorcy na okoliczność zawarcia rzeczonej umowy kredytowej z 2006 r. Z uwagi na sytuację epidemiologiczną i przepisy covidowe Sąd skorzystał z możliwości wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym.
Sąd poparł w całości argumentacje strony powodowej w żądaniu ustalenia nieważności umowy kredytowej. Jednym z zarzutów kredytobiorców było niedopełnienie obowiązku informacyjnego przez bank na etapie zawierania umowy. Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom zakresu ryzyka walutowego obciążającego ich w sposób nieograniczony przez cały okres kredytowania. Uwzględniając powództwo Sąd wskazał na wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji.
Wnioski
Propozycje ugodowe Banku Millennium nie są atrakcyjne, ani korzystne dla Frankowiczów.
Postępowania sądowe w sprawach frankowych coraz częściej trwają krócej niż rok. To koronny argument dla Frankowiczów niezdecydowanych czy obawiających się kilkuletniego przewlekłego procesu. Co jeszcze bardziej istotne, zdecydowana większość umów kredytowych waloryzowanych do CHF zostaje przez sądy unieważniona.
W sytuacji epidemiologicznej Sądy stosują przepisy covidowe pozwalające na przyspieszenie i ułatwienie przeprowadzenia postępowania sądowego.
Umowy kredytowe zawierane z Bankiem Millennium S.A. zawierają klauzule abuzywne pozwalające na unieważnienie czy odfrankowienie umowy. Dlatego też nie ma na co czekać, należy działać w swojej sprawie i rozważyć drogę sądową: www.frankowiczudzialaj.pl.
Szolajski Legal Group prowadzi sprawy przeciwko Bankowi Millennium S.A. i chętnie pomaga konsumentom.
Każda osoba z odpowiednim wnioskiem do Urzędu Patentowego może doprowadzić do wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy. Katalog przesłanek, które mogą powodować wygaśnięcie tego prawa zawiera prawo własności przemysłowej.
Wśród wskazanych w art. 169 ust. 1 p.w.p. przypadków, w których wygasa prawo ochronne do znaku towarowego możemy znaleźć:
działania uprawnionego, gdy znak towarowy może wprowadzać odbiorców w błąd,
wykreślenie z właściwego rejestru podmiotu mającego osobowość prawną, któremu przysługiwało prawo ochronne na znak towarowy,
utrata przez znak towarowy znamion odróżniających przez to, że na skutek działań lub zaniedbań uprawnionego stał się w obrocie zwyczajowym oznaczeniem.
Nieużywanie zarejestrowanego znaku towarowego
Dodatkowa przesłanka pozwalająca skutecznie doprowadzić do wygaśnięcia prawa ochronnego to nieużywanie zarejestrowanego znaku towarowego. Znaku należy używać w sposób rzeczywisty w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat po dniu wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego.
Co ważne, jeżeli istnieją istotne powody nieużywania znaku towarowego przez podmiot uprawniony, na podstawie powyższej przesłanki prawo ochronne nie wygaśnie. Prawo własności przemysłowej nigdzie jednak nie udziela odpowiedzi na pytanie, co można uznawać za takie ważne powody. Nie zawiera nawet otwartego katalogu takich okoliczności. Ustawa pozostawia zatem szerokie pole do interpretacji przepisów sądom powszechnym.
NSA o „ważnych powodach”
W wyroku z 29 czerwca 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, co należy uznawać za „ważne powody”.
To „(…) istotne przyczyny natury faktycznej lub prawnej, ‘nieobciążające’ uprawnionego, którym nie można przypisać niedbałości, niezaradności uprawnionego. Są to zdarzenia niezależne od woli uprawnionego do znaku towarowego. W tym pojęciu mieszczą się zatem wydarzenia wyjątkowe i nagłe, noszące cechy siły wyższej, a więc takie, których nie da się przewidzieć, ani im zapobiec. Nie można podzielić stanowiska, że ważnym powodem nieużywania znaku była sprawa o unieważnienie jego rejestracji.” (II GSK 947/18)
Podsumowanie
Naczelny Sąd Administracyjny nie udzielił jednoznacznej odpowiedzi, co należy traktować jako ważny powód. Wydaje się, że ustawodawca celowo ujął to pojęcie w dość ogólny sposób, aby każda sytuacja była rozpatrywana indywidualnie.
Kancelaria Szołajski Legal Group posiada doświadczenie we wspieraniu przedsiębiorców w sprawach z zakresu praw autorskich oraz prawa własności przemysłowej. Zapraszamy do kontaktu.
Unieważnienie umowy kredytowej pozwoli na jej definitywne zakończenie, a jednocześnie umożliwi odzyskanie od banku bezpodstawnie pobranych pieniędzy!
Czym jest unieważnienie?
Kluczową konsekwencją stwierdzenia nieważności umowy kredytu jest okoliczność traktowania takiej umowy, jakby nigdy nie została zawarta. Orzeczenie Sądu w tym przedmiocie jest deklaratoryjne. Oznacza to, że Sąd nie kreuje tego skutku, a jedynie potwierdza, że ze względu na doniosłe wady umowy nie funkcjonuje ona pomiędzy stronami od samego początku. Takie stwierdzenie dotyczy w szczególności przypadków, gdy do ukształtowania stosunku umownego doszło w sposób wyraźnie krzywdzący Kredytobiorców, przy wykorzystaniu przez drugą stronę silniejszej pozycji.
Unieważniając taką umowę w orzeczeniu kończącym sprawę Sąd ustala, że nie da się jej utrzymać w mocy nawet po wyeliminowaniu klauzul abuzywnych, które występowały w umowie kredytowej. Orzeczenie stwierdzające nieważność umowy kredytu przesądza również o braku obowiązku spełniania na rzecz banku świadczeń w przyszłości.
Skutki unieważnienia
Finał unieważnienia umowy kredytowej ma ten skutek, że obowiązująca umowa kredytowa przestaje istnieć i jest traktowana tak, jakby nie została zawarta. Należy pamiętać, że na kredytobiorcy spoczywają pewne obowiązki. W trakcie trwania umowy, obie strony otrzymywały i przekazywały sobie wzajemnie środki finansowe. Dlatego po ogłoszeniu wyroku należy zwrócić drugiej stronie otrzymane świadczenie.
Kredytobiorca zobowiązany jest oddać bankowi otrzymany kapitał, czyli równowartość udzielonego przez bank kredytu, natomiast bank jest zobligowany oddać kredytobiorcy środki finansowe w wysokości jakie kredytobiorca do banku wpłacał. Podsumowując, strony nieważnej umowy muszą się ze sobą rozliczyć. Bank oddaje raty kredytu, odsetki, prowizje inne koszty okołokredytowe, a klient zwraca kwotę otrzymanego kredytu. Przy czym nie musi posiadać środków na natychmiastowy zwrot pozostałej części kapitału bankowi. Istnieje bowiem możliwość rozłożenia spełnienia świadczenia na raty (zgodnie z art. 320 k.p.c.).
W wyroku stwierdzającym nieważność umowy kredytowej Sąd może z urzędu (z własnej inicjatywy) lub też działając na wniosek zgłoszony przez kredytobiorców rozłożyć świadczenie na raty, o ile uzna, że znajduje to uzasadnienie w okolicznościach sprawy. W takim przypadku Sąd określa wysokość poszczególnych rat oraz czas ich zapłaty.
Unieważnienie kredytu frankowego przed spłatą kapitału
Taka sytuacja dotyczy przypadku, w którym kapitał kredytu nie został jeszcze spłacony przez kredytobiorcę. Wtedy kredytobiorca zostaje zobowiązany do zwrotu różnicy, która wynika bezpośrednio z dokonanych przez niego spłat, a wysokością udzielonego kredytu.
Przykład: kredyt jest udzielony na 250 000 zł, suma wszystkich wpłaconych rat wynosi 200 000 zł. Kredytobiorca zobowiązany będzie do zwrotu na rzecz banku kwoty 50 000 zł, tytułem zwrotu różnicy jaka wynika z kwoty udzielonego kredytu przez bank.
Unieważnienie kredytu frankowego po spłacie kapitału
Sytuacja staje się bardziej korzystna kiedy kapitał został już spłacony, kredytobiorca uzyska to, co świadczył powyżej kwoty udzielonego kredytu, czyli ponad wysokość kwoty kredytu z banku (różnica, która wynika bezpośrednio z udzielonego kredytu).
Przykład: kredyt jest udzielony na 250 000 zł, kredytobiorca spłacił kwotę 300 000 zł. W tym przypadku kredytobiorca jako strona uprawniona uzyska od banku zwrot kwoty 50 000 zł, jako kwotę wpłaconą ponad udzielony mu kapitał kredytu.
Pozostałe skutki unieważnienia
W przypadku unieważnienia umowy frankowej, kredytobiorca nie tylko pozbywa się negatywnych konsekwencji umowy, która zawierała niekorzystne dla niego klauzule abuzywne, ale co ważne pozostaje właścicielem nieruchomości, która jest już wolna od obciążeń. Ogromną zaletą tego rozwiązania jest uwolnienie hipoteki nieruchomości, która została zakupiona ze środków kredytu.
Warto jeszcze dodać, że unieważnienie umowy kredytu frankowego skutkuje nieważnością ustanowionych zabezpieczeń spłaty kredytu w szczególności w postaci hipoteki oraz wszelkich innych dodatkowych umów np. dotyczących ubezpieczenia niskiego wkładu własnego. Pozwala to na wystąpienie przez kredytobiorcę do sądu wieczysto-księgowego z wnioskiem o wykreślenie hipoteki i bezobciążeniowe zbycie nieruchomości. Ponadto Frankowicz odzyskuje zdolność kredytową.
Teoria salda
To zdecydowanie korzystniejsza teoria dla banków, zgodnie, z którą pieniądze powinna zwrócić strona, która uzyskała większą korzyść. Sąd dokonuje w procesie niejako automatycznej kompensaty wzajemnych roszczeń stron. Teoria salda zakłada, że w przypadku kiedy Sąd dojdzie do przekonania, że umowa kredytu jest nieważna, wówczas dokonuje porównania wartości wzbogacenia każdej ze stron umowy i wskazuje powstanie roszczenia tylko po tej stronie umowy, której wzbogacenie posiada wyższą wartość. Wysokość roszczenia w takim przypadku będzie stanowiła różnica pomiędzy kwotą większego wzbogacenia i kwotą mniejszego wzbogacenia.
Teoria 2 kondykcji
Z kolei ta teoria uwzględnia interes Frankowiczów, bowiem Sąd stosując ją nie dokonuje automatycznej kompensacji. Teoria 2 kondykcji zakłada, że w sytuacji stwierdzenia przez Sąd, że umowa jest nieważna, obie strony umowy (kredytobiorca oraz bank) stały się bezpodstawnie wzbogacone. Każdej ze stron przysługuje odrębne roszczenie, którego można dochodzić niezależnie od roszczenia przysługującego drugiej stronie. Tak ukształtowany zakres roszczeń sprawia, że roszczenie jednej ze stron może zostać potrącone, jak również dochodzone w drodze powództwa wzajemnego.
Czy warto żądać unieważnienia kredytu frankowego?
Unieważnienie jest co do zasady korzystnym rozwiązaniem, które pozwala pozbyć się kredytu w całości.
Wybór strategii procesowej oraz podjęcie decyzji, czy najbardziej korzystnym rozwiązaniem z punktu widzenia kredytobiorcy będzie unieważnienie umowy powinno być poprzedzone wnikliwą analizą aktualnej sytuacji ekonomicznej, kursu waluty, aktualnego orzecznictwa sądowego i statystyką wygranych spraw.
Nie należy obawiać się roszczenia o stwierdzenie nieważności umowy kredytu. Trzeba jednak pamiętać, że nie w każdej sprawie będzie ono mogło być rozpatrywane. Warto rozważyć unieważnienie umowy kredytowej, ponieważ jest ono kompleksowym oraz jest definitywnym zakończeniem problemu związanego z kredytem frankowym.
Kancelaria Szolajski Legal Group chętnie pomoże klientom i poprowadzi sprawy o unieważnienie umowy kredytu frankowego.
Lawinowo narastająca ilość spraw frankowych sprawia, że Sądy coraz częściej orzekają już po pierwszej rozprawie i to zdecydowanie na korzyść Frankowiczów. Tym razem przedstawiamy wyrok unieważniający umowę kredytu hipotecznego denominowanego kursem CHF zawartą z Bankiem BPH z Krakowa (obecnie PEKAO S.A.) wydany bez ani jednej rozprawy.
Wyrok na podstawie złożonych w Sądzie odpowiedzi stron
Sąd Okręgowy w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ustalił 18 sierpnia 2021 r. nieważność całej umowy kredytu hipotecznego denominowanego kursem CHF zawartej z Bankiem BPH z Krakowa (którego następcą prawnym jest Bank Polska Kasa Opieki S.A.).
Ponadto w wyroku Sąd zasądził na rzecz powoda kwotę ponad 37 tys. zł oraz ponad 30 tys. CHF wraz z odsetkami. Zlecił także szczegółowe rozliczenie referendarzowi kosztów procesu.
Wartym uwagi jest fakt, że w rzeczonej sprawie nie odbyła się ani jedna rozprawa. Pozwany złożył odpowiedź na pozew, a strona powodowa otrzymała zobowiązanie do wskazania konkretnych okoliczności wynikających z zawarcia umowy kredytowej z Bankiem BPH z Krakowa (którego następcą prawnym jest Bank PKO S.A.). Następnie, po podjęciu niniejszych czynności Sąd wydał wyrok unieważniający w całości umowę kredytową. Zdaniem Sądu nie było możliwości dalszego wykonywania umowy po usunięciu z niej klauzul abuzywnych.
Sąd uznał, że postanowienia umowne mają niedozwolony charakter, co stanowi podstawę do rażącego naruszenia interesów konsumenta oraz naruszenia równowagi stron umowy.
Wnioski
Bardzo szybko rośnie ilość spraw frankowych, a orzecznictwo polskich sądów wykazuje, że sprawiedliwość stoi po stronie Frankowicza.
Umowy kredytowe zawierane z PEKAO S.A. są obarczone klauzulami abuzywnymi, które pozwalają na odfrankowienie oraz na unieważnienie takiej umowy. Dlatego należy działać w swojej sprawie i pozywać banki: www.frankowiczudzialaj.pl
Szolajski Legal Group prowadzi sprawy przeciwko PEKAO S.A. i chętnie pomaga konsumentom dochodzić swoich praw przed Sądem i wygrywać z Bankami. Zapraszamy do kontaktu.
Program przewalutowania portfela frankowego na kredyt złotowy w Banku PKO BP wystartował 4 października 2021 r. Bank przedstawił ogólną informację o procesie ugód kredytów frankowych według propozycji KNF w ramach polubownego załatwienia sprawy. Zaproponował możliwość zawarcia dobrowolnego porozumienia, na mocy którego kredyt walutowy zostanie rozliczony tak, jak gdyby od początku był kredytem złotówkowym.
Zanim kredytobiorca podejmie ostateczną decyzję, co do zawarcia ugody powinien przeanalizowaćjej skutki oraz szczegółowo zapoznać się z warunkami proponowanymi przez bank.
Jak wygląda procedura ugodowa?
1. Wniosek o mediację
Z możliwości przewalutowania wykluczone są kredyty w całości wypłacone w CHF oraz kredyty, których spłata jest wspomagana środkami z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców. Warunkiem niezbędnym do przekształcenia jest posiadanie kredytu udzielonego w CHF, niespłaconego na dzień złożenia wniosku o ugodę, a kredyt ten przynajmniej jeden kredytobiorca musiał wziąć na cele mieszkaniowe. Księga wieczysta dla nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie kredytu nie może zawierać wpisów uniemożliwiających dokonania zmiany treści hipoteki (o ile taka zmiana jest wymagana). Brak podpisu wszystkich kredytobiorców w ciągu 14 dni lub odmowa podpisania umowy o mediację przez co najmniej jednego z nich oznacza anulowanie wniosku.
W jednym wniosku o mediację przed Sądem Polubownym przy KNF kredytobiorca może wskazać tylko jedną umowę kredytową. W trakcie postępowania mediacyjnego każda ze stron postępowania – kredytobiorca i bank – wskazuje mediatora. Jeżeli żadna ze stron nie wskazała mediatora, strony nie wybrały tego samego mediatora albo wskazany mediator jest niedostępny, takiego wyboru dokonuje Prezes Sądu Polubownego przy KNF. W przypadku, gdy jedna ze stron nie skorzystała z prawa wyboru mediatora, mediację poprowadzi mediator wybrany przez drugą stronę. W trakcie mediacji można mieć pełnomocnika. Na tym etapie należy wyrazić potrzebne zgody oraz podpisać narzędziem autoryzacji umowę o mediację. Pozostali kredytobiorcy mają 14 dni na podpisanie umowy o mediację.
2. Postępowanie mediacyjne
Po podpisaniu umowy przez wszystkich kredytobiorców, podpisuje ją bank i przekazuje do Sądu Polubownego przy KNF. Następnie odbywa się spotkanie z mediatorem i pełnomocnikiem banku. Dopiero po tym spotkaniu kredytobiorca otrzymuje wzór umowy ugody oraz indywidualną propozycję przeliczenia kredytu na walutę polską.
Spotkania są przeprowadzane online, postępowanie przed Sądem polubownym jest poufne, a koszty Sądu Polubownego pokrywa bank. Po zawartym porozumieniu należy złożyć podpisy, przy czym ugoda musi zostać podpisana przez wszystkich kredytobiorców w tym samym dniu w ciągu 36 dni od uzgodnienia jej warunków. Podpisanie ugody może wiązać się ze zmianami w księdze wieczystej nieruchomości. Na tym etapie nie można już dokonywać zmian warunków i treści załączników.
W przypadku chęci dokonania zmian cały proces musi rozpocząć się od początku, a bank nie pokrywa kosztów ponownego procesu mediacyjnego.
Od czego zależy wysokość raty kredytu?
1. Sposób rozliczania kredytu z CHF na PLN
Kredyt zostaje rozliczony tak, jakby od daty zawarcia umowy był kredytem złotowym.
Na wysokość raty kredytowej składa się marża banku, która w większości przypadków jest stała (wyjątkiem jest mBank). Do marży doliczona jest stopa bazowa, która podlega wahaniom w zależności od decyzji uprawnionych do tego organów. Zatem wysokość odsetek płaconych w każdej racie zależna jest od zmian stopy bazowej. Zakresu tych zmian nie można przewidzieć, podobnie jak zmiany kursu waluty. Ta niewiadoma – do końca spłaty kredytu – będzie wpływać na wysokość płaconych rat, a zatem również na możliwość obsługi kredytu.
2. Stawka WIBOR
Stawka WIBOR to stopa bazowa właściwa dla kredytów zwykłych złotówkowych. Od wysokości tej stawki zależy wysokość płaconych odsetek w kredycie złotówkowym, a finalnie także wysokość płaconych rat. Trudno jest przewidzieć zakres zmian tej stawki. Stopa ta do niedawna była na historycznie najniższym poziomie. Z kolei kurs franka szwajcarskiego był najniższy w 2008 r. 7 października 2021 r. Rada Polityki Pieniężnej podwyższyła stopy procentowe z poziomu 0,1% do poziomu 0,5%, co oczywiście wpływa na zwiększenie stawki WIBOR. W 2008 r. stopa ta wynosiła 7%! Wiadomym jest, że stopy procentowe wzrosną jeszcze bardziej. Oznacza to, że po zawarciu ugody, zamiast płacić niższe raty, można płacić nawet wyższe niż obecnie.
3. Ryzyko stopy procentowej
Miesięczna rata kredytu składa się z części kapitałowej i odsetkowej, która w przypadku zmiennej stopy procentowej uzależniona jest od wysokości kapitału do spłaty, marży banku i wysokości ustalonego wskaźnika np. WIBOR 3M. W przypadku kredytu hipotecznego przez ryzyko stopy procentowej należy rozumieć niebezpieczeństwo negatywnego wpływu zmiany wysokości wskaźnika referencyjnego na wysokość odsetkowej części raty kredytu i całkowity koszt kredytu. Chcąc ograniczyć to ryzyko, Bank PKO BP oferuje możliwość oprocentowania wykorzystaniem stałej stopy procentowej przez 5 lat. W przypadku, gdy pozostały okres spłaty kredytu po zawarciu ugody będzie krótszy niż 5 lat, stała stopa procentowa będzie obowiązywała do końca umowy.
Wnioski
Według statystyk z ostatniego kwartału ponad 98,5 % spraw frankowych w I instancji i ponad 90,5 % w II instancji jest wygranych przez kredytobiorców. Zdecydowanie dominuje stwierdzenie nieważności umowy kredytowej (ponad 80%, odfrankowienie jest na poziomie ok. 20 %).
Według danych z Ministerstwa Sprawiedliwości w pierwszym kwartale przybyło ponad 14 000 nowych spraw dotyczących kredytów frankowych. Banki przegrywają w sądach, dlatego chcąc uniknąć długotrwałych procesów dążą do zawierania ugód.
Warto dokonać analizy skutków ugodowych przed jej zawarciem oraz sprawdzić rozwiązania kalkulacyjne dla unieważnienia i odfrankowienia, a także orientacji kosztowej kredytu. Należy także pamiętać, że w przypadku przegranej sprawy sądowej i spłaconego kredytu frankowego nie ma możliwości zawarcia ugody z bankiem.
Przewlekłość postępowań sądowych zwiększa prawdopodobieństwo gorszych warunków ugodowych dla klientów. Proces ugodowy może trwać 2-3 lata, ponieważ ograniczona jest ilość mediatorów. Czas postępowania mediacyjnego może być zatem taki sam, jak postępowania sądowego.
Kredytobiorca musi zdecydować: czy składa pozew do sądu czy wniosek o wszczęcie postępowania mediacyjnego.
Propozycje ugodowe zawarte w pilotażowych programach są zdecydowanie niekorzystne dla kredytobiorców. Przeciętny Frankowicz przy zawarciu ugody z bankiem może liczyć na oszczędności rzędu 13-25 % aktualnych kosztów i wielkości kapitału pozostającego do spłaty.
Proponowane przez banki ugody są nieopłacalne i niesprawiedliwe, ich głównym celem jest zniechęcenie kredytobiorców do walki na drodze sądowej o unieważnienie czy odwalutowanie kredytu.
