Autor: Content Manager

Kary umowne w umowie wdrożeniowej

Posted on by Content Manager

Klasycznym mechanizmem zabezpieczającym wykonanie umowy wdrożeniowej jest kara umowna. Najprościej mówiąc jest ona umownym, zryczałtowanym odszkodowaniem za niewykonanie lub nienależyte wykonanie konkretnego zobowiązania.

Kara umowna może być przewidziana na wypadek naruszenia zobowiązań o charakterze niepieniężnym, opóźnienia etapu prac, nieprzekazania dokumentacji czy zlecenia podwykonawstwa w przypadku jego zakazu i ma na celu naprawienie szkody.

Kara umowna ochroną dla Zamawiającego

Kary umowne likwidują podstawową trudność w sporach dla Zamawiającego, gdyż nie musi on dowodzić istnienia wysokości szkody, a nawet faktu jej wystąpienia. Ma to szczególne znaczenie, gdy Wykonawca wyłączył odpowiedzialność za utracone korzyści, a takie klauzule w umowach IT są częste. W takim przypadku jedynie kary umowne pozostają realnym środkiem dochodzenia odszkodowania.

Dla Wykonawcy kara umowna stanowi mobilizację do wykonania zobowiązania prawidłowo i w terminie. Wreszcie jest sposobem ukarania Wykonawcy za przewinienie. W sytuacji, gdy kara jest wyższa niż szkoda, którą w rzeczywistości można było wyrządzić – jak w wypadku kary za złamanie zakazu konkurencji czy poufności – ma to szczególne znaczenie.

Warto podkreślić, że odpowiednio ukształtowana kara umowna może być ochroną dla dłużnika. Według Kodeksu Cywilnego wpisanie kary umownej wyłącza odpowiedzialność na zasadach ogólnych.

Jak ustalić kary umowne?

Przy ustalaniu kary umownej należy pamiętać o wybraniu odpowiedniego sposobu jej naliczania: nie tylko jednorazowo, ale też za każdy dzień opóźnienia, a także zastrzeżenia o możliwości dochodzenia odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary umownej.

Warto się dokładnie zastanowić za co przewidzieć kary, jak je opisać i jak ustawić rozsądną wysokość kar umownych już na etapie przygotowania umowy wdrożeniowej. Pozwoli to na zabezpieczenie interesów prawnych i wprowadzenie jasnych ram dla prac przy projekcie, co jest korzystne dla obu stron kontraktu.

Podsumowanie

Przy tworzeniu konstrukcji umowy wdrożeniowej często nie przykłada się należytej uwagi do opisania kar umownych, a to błąd. Prawidłowo opisana kara umowna stanowi jeden z najważniejszych instrumentów kontroli i ewentualnej sankcji ze strony Zamawiającego. Jest też głównym elementem ryzyka dla Wykonawcy.

Kancelaria Szolajski Legal Group od kilkunastu lat uczestniczy w procesach negocjacji umów IT, wspiera przedsiębiorców na etapie ich realizacji. Dlatego też, jeżeli rozważasz zawarcie umowy wdrożeniowej, postaramy się jak najlepiej pomóc w jej opracowaniu, dbając o bezpieczeństwo danych. Zapraszamy do kontaktu.

Chętnie pomożemy rozwiązać Twój problem z branży informatycznej!

Wyrok TSUE w sprawie korzystania z kapitału wiosną 2023 r.!

Posted on by Content Manager

Do przyszłego roku poczekamy na wyrok TSUE w kwestii prawa banków do wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału. W dniu 16 lutego 2023 r. w toczącej się sprawie przedstawi opinię Rzecznik Generalny TSUE, sam wyrok natomiast zapadnie prawdopodobnie po upływie kilku miesięcy od zaplanowanej rozprawy. Pewne jest natomiast, że orzeczenie TSUE będzie prokonsumenckie.

Oczekiwany przez Frankowiczów wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który miał zostać wydany 12 października 2022 r. w sprawie C-520/21 będzie mieć kluczowe znaczenie dla dalszego przebiegu sporów sądowych między kredytobiorcami frankowymi a bankami. Dotyczy on prawa banków do wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału na gruncie kredytów denominowanych i indeksowanych do CHF.

Co wydarzyło się na rozprawie TSUE?

Podczas rozprawy TSUE 12 października 2022 r. stanowiska zaprezentowały strony sporu oraz przedstawiciele polskich instytucji państwowych. Po stronie konsumentów opowiedzieli się Rząd RP, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz Rzecznik Finansowy. Po stronie banków stanął natomiast szef Komisji Nadzoru Finansowego, który zdecydował się wystąpić jako strona broniąca interesów Banku Millennium.

Sędziowie TSUE oraz przedstawiciele Komisji Europejskiej wyrazili wątpliwości, czy rynek finansowy w Polsce jest oparty na uczciwości. Padły ostre słowa pod adresem banków, jak chociażby stwierdzenie, że „nie można osiągać korzyści na własnej niegodziwości”. W toku rozprawy zadano pytania oraz przedstawiono opinie, które jednoznacznie wskazują, że kredyty frankowe są nieuczciwe.

Czego dotyczy sprawa C-520/21?

Dla przypomnienia w sierpniu 2021 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieście zadał TSUE pytania prejudycjalne w sprawie C-520/21 dotyczące kwestii czy stronom (kredytobiorcy oraz bankowi) unieważnionej umowy kredytowej na podstawie klauzul abuzywnych należy się zwrot dodatkowych środków ponad wypłacone w wykonaniu tej umowy.

Sprawa C-520/21 dotyczy powództwa przeciwko Bankowi Millennium o zapłatę wynagrodzenia z tytułu kapitału udostępnionego bankowi w postaci rat kredytu.

Oznacza to w praktyce ewentualne wynagrodzenie dla banku za udostępnienie kapitału kredytu oraz odszkodowanie, bądź waloryzację świadczenia dla kredytobiorcy za korzystanie przez bank ze środków wpłacanych w formie rat kredytowych.

Zarówno polskie, jak i unijne prawo nie daje bankom podstaw do domagania się wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. Do tej pory wszystkie pozwy banków o wynagrodzenie z tytułu unieważnianych umów frankowych były oddalane przez sądy jako bezzasadne, a także Sądy odrzucały Pozwy Banków.

Prawdopodobnie kolejny wyrok TSUE będzie zbieżny z dotychczasową stabilną linią orzeczniczą, korzystny dla Frankowiczów, zwłaszcza tych niezdecydowanych czy obawiających się wkroczenia na drogę sądową.

Spodziewana jest masowa fala pozwów Frankowiczów przeciwko bankom o unieważnienie umów frankowych, gdyż banki zostaną pozbawione efektu zastraszania kredytobiorców frankowych przed walką w sądzie. Frankowicze mają do odzyskania ogromne kwoty z tytułu wadliwych umów kredytów denominowanych i indeksowanych do CHF.

Ponadto dochodzi wysoki kurs CHF oraz odsetki ustawowe dla Frankowiczow, które są na rekordowo wysokim poziomie.

Podsumowanie

Dotychczasowe wyroki TSUE w sprawach dotyczących polskich Frankowiczów były korzystne dla nich i jak najbardziej prokonsumenckie. Jest duże prawdopodobieństwo, że kolejny ważny wyrok będzie również pozytywny.

Przede wszystkim warto domagać się w sądzie unieważnienia umowy kredytowej, gdyż jest to jedyny sposób na pozbycie się toksycznego zobowiązania w CHF. Niewątpliwie oczekiwany przez wszystkich wyrok TSUE będzie miał kluczowy wpływ na kształt sporów sądowych na gruncie kredytów frankowych.

Kancelaria Szołajski Legal Group chętnie pomaga kredytobiorcom frankowym wygrywać spory sądowe w walce z bankami. Zapraszamy do kontaktu.

Analiza umowy kredytowej: dlaczego jest tak istotna?

Posted on by Content Manager

Świadomy kredytobiorca frankowy powinien prawidłowo przygotować się do walki z bankiem na drodze sądowej zakończonej korzystnym wyrokiem stwierdzającym nieważność umowy frankowej.

Pierwszym krokiem po podjęciu decyzji o złożeniu pozwu do sądu jest zebranie niezbędnej dokumentacji – kompletnej umowy kredytu wraz ze wszystkimi podpisanymi aneksami. Dopiero wtedy można przystąpić do analizy prawnej umowy kredytu frankowego.

Czym jest analiza umowy kredytowej?

Rzetelna analiza umowy kredytu frankowego to absolutna podstawa i klucz do dalszego postępowania, zmierzającego do złożenia pozwu w sądzie.

Analiza jest bezpłatna! Ma na celu weryfikację, czy umowa kredytu zawiera klauzule abuzywne, a zatem czy jest podstawa prawna do wystąpienia na drogę sądową. Co sprawdzamy w umowie kredytowej?

1. Strony umowy

Dokładne przeanalizowanie stron umowy kredytu frankowego pozwala znaleźć odpowiedzi na ważne pytania.

Może się bowiem wydawać, że kredytodawca przestał istnieć – często bank, z którym została zawarta umowa kredytu, został przejęty przez inny bank. W takiej sytuacji należy sprawdzić wpis do Rejestru Przedsiębiorców KRS, aby dokładnie ustalić stronę pozwaną.

Z kolei kredytobiorca może być konsumentem, czyli osobą fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową, lub przedsiębiorcą – czyli prowadzić działalność gospodarczą.

2. Klauzule abuzywne

Najczęściej uważane za abuzywne są zapisy umowne dotyczące indeksacji. Można je znaleźć przede wszystkim w zapisach umownych regulujących sposób wypłaty i spłaty kredytu.

Jeżeli umowa zawiera niedozwolone postanowienia umowne, należy zweryfikować, jakie są skutki ich pominięcia. Uznanie postanowienia za abuzywne skutkuje jego bezskutecznością wobec konsumenta. Innymi słowy, postanowienie zawarte w umowie nie wiąże konsumenta i nie wywołuje żadnych skutków.

Klauzule abuzywne obejmują zapisy umożliwiające ustalenie samodzielnie przez bank kwoty uruchomionego kredytu oraz wysokości poszczególnych rat poprzez stosowanie kursów walut obowiązujących w banku.

Ponadto klauzule niedozwolone dotyczą też ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, opłaty manipulacyjnej, ubezpieczenia pomostowego, ewentualnie innych opłat, których wysokość opiera się na nieprawidłowo ustalonym saldzie kredytu frankowego.

Oprócz tego podstawą do dochodzenia roszczeń wobec banku są argumenty związane z naruszeniem zasady swobody umów, nieprawidłowym określeniu przedmiotu świadczenia, skonstruowaniem umowy sprzecznej z naturą umowy kredytu, narażeniem kredytobiorcy na nieograniczone ryzyko walutowe i nieudzieleniem przez bank – instytucji zaufania publicznego jasnych i precyzyjnych informacji także o wadach kredytu zawierającego odniesienie do waluty obcej tj. CHF.

Co najważniejsze, aby móc uznać określony zapis za klauzulę abuzywną, mamy do czynienia z postanowieniem, które nie było indywidualnie negocjowane. Większość umów kredytowych opartych jest na wzorcach, na które konsument nie ma żadnego wpływu.

Uznany za niedozwolony — a tym samym niewiążący — zapis umowy, musi być sprzeczny z wymogami dobrej wiary, jak również powodować znaczącą nierównowagę wynikającą z umowy praw i obowiązków stron ze szkodą dla konsumenta.

Podsumowanie

Warto rozważyć złożenie pozwu już teraz, to niewątpliwie najskuteczniejsza oraz najpewniejsza droga do uwolnienia się od kredytu frankowego. Od wygranej sprawy sądowej dzieli Frankowiczów zaledwie kilka kroków:

1. zgromadzenie niezbędnej dokumentacji,

2. dokonanie analizy prawnej umowy kredytu,

3. zapoznanie się z kalkulacjami unieważnienia i odfrankowienia,

4. zapoznanie się z przygotowaną indywidualnie ofertą,

5. wniesienie opłaty sądowej.

Kancelaria Szołajski Legal Group prowadzi sprawy frankowe i chętnie pomaga konsumentom. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl

Nasza kolejna wygrana z Raiffeisen Bank

Posted on by Content Manager

Klientka kancelarii Szołajski Legal Group wygrała z Raiffeisen Bank International AG S.A. Oddział w Polsce. Sąd Okręgowy w Warszawie unieważnił umowę kredytu hipotecznego zawartą w lipcu 2008 r. i na rzecz Frankowiczki zasądził ponad 90 tys. zł. To kolejna wygrana naszej kancelarii z Raiffeisen Bank.

Pozew przeciwko EFG Eurobank Ergasias S.A. oddział w Polsce z/s w Warszawie – będącym poprzednikiem prawnym pozwanego, został złożony do Sądu 16 lipca 2020 r. W sprawie odbyła się tylko jedna, zdalna rozprawa.

Jak przebiegała sprawa naszej Klientki?

W sprawie doszło do wymiany pism procesowych. Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w zakresie złożonych przez obie strony dokumentów, dokonał przesłuchania świadka – pracownika banku w trybie korespondencyjnym.

W sprawie odbyła się 1 rozprawa zdalna – 28 września 2022 r., podczas której została przesłuchana Frankowiczka. Wyrok w sprawie został wydany 13 października 2022 r. (sygn. akt XXIV C 1678/20) przez Sąd Okręgowy w Warszawie XXIV Wydział Cywilny.

Sąd podzielił argumenty Frankowiczki, że w umowie kredytu znajdują się klauzule niedozwolone – abuzywne. Ustalając nieważność umowy, zasądził od banku na rzecz Frankowiczki kwotę 90.891,11 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 21 sierpnia 2020 r. do dnia zapłaty.

Ponadto Sąd obciążył bank w całości kosztami procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie tych kosztów referendarzowi sądowemu.

Wnioski

Statystyki sądowe dowodzą, że Frankowicze masowo wygrywają z Raiffeisen Bankiem. Dlatego nie ma na co czekać, trzeba działać i pozywać banki.

Szołajski Legal Group prowadzi sprawy kredytów frankowych i chętnie pomaga konsumentom dochodzić swoich praw i wygrywać z bankami. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl

Zapraszamy do kontaktu.

Kolejna wygrana naszej kancelarii z Bankiem Millennium

Posted on by Content Manager

Zespół kancelarii Szołajski Legal Group po raz kolejny świętuje zwycięstwo swojego Klienta w sporze przeciwko Bankowi Millennium S.A.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, 12 października 2022 r. orzekł zgodnie z żądaniem pozwu i ustalił nieważność umowy o kredyt hipoteczny z 2007 r. Na rzecz Frankowiczów Sąd zasądził kwotę 57.029,72 zł oraz 33.846,92 CHF.

W sprawie III C 826/21 Sąd obciążył Bank także kosztami procesu i zasądził na rzecz Frankowiczów od Banku zwrot kosztów zastępstwa procesowego, zwrot kosztów wpisu sądowego i zwrot kosztów opinii biegłego sądowego.

Jak przebiegała sprawa frankowa naszych Klientów?

Pozew w sprawie został złożony do Sądu 28 maja 2021 r., po czym doszło do wymiany pism procesowych między stronami. W toku postępowania dopuszczono dowód z zeznań świadka zawnioskowanego przez Bank Millenium, którego zobowiązano do złożenia zeznań na piśmie. Na potrzeby postępowania została sporządzona opinia biegłego z zakresu bankowości, finansów i analiz ekonomicznych. O przeprowadzenie tego dowodu wnosili Frankowicze i Bank.

W sprawie odbyła się tylko jedna rozprawa, która odbyła się 29 września 2022 r. Podczas rozprawy zostali przesłuchani powodowie. Wyrok w sprawie został wydany 12 października 2022 r. (sygn. akt III C 826/21).

Warto zwrócić uwagę na szybki czas trwania postępowania, wyrok został ogłoszony po niecałych 17 miesiącach od dnia złożenia pozwu do Sądu.

Wnioski

Umowy zawierane przez Bank Millennium wadliwe, zawierają klauzule abuzywne i dlatego podlegają unieważnieniu. Propozycje ugodowe Banku są skrajnie niekorzystne dla Frankowiczów. Dlatego też nie ma na co czekać, należy działać w swojej sprawie i rozważyć drogę sądową. Dowiedz się więcej na www.frankowiczudzialaj.pl

Szolajski Legal Group prowadzi sprawy przeciwko Bankowi Millennium S.A. i innym bankom. Zapraszamy do kontaktu.

Sztuczna inteligencja: jak stworzyć dobrą umowę wdrożeniową?

Posted on by Content Manager

Czy sztuczna inteligencja pomoże w szybkim wdrożeniu programów komputerowych? Czy musi zostać wpisana w prawne ramy relacji biznesowych? Jak opisać zastosowanie sztucznej inteligencji w umowie wdrożeniowej? To podstawowe pytania, jakie zadają sobie firmy programistyczne oraz zamawiający, stając przed wyborem nowoczesnego oprogramowania.

Wykorzystanie sztucznej inteligencji pozwala na zwiększenie ergonomii oprogramowania i jego użyteczności. Rozumiana w kontekście biznesu i systemów ERP to także wzrost automatyzacji i robotyzacji procesów w obszarze realizowania codziennych czynności oraz przyspieszania czy sugerowania odpowiednich decyzji. Właśnie dlatego odpowiednie zapisy w umowie wdrożeniowej, dotyczące użycia sztucznej inteligencji, są przyszłością inteligentnych programów komputerowych.

Pojęcie sztucznej inteligencji (Artificial Intelligence)

Termin „AI” utworzył John McCarthy w 1956 roku definiując sztuczną inteligencję jako „konstruowanie maszyn, o których działaniu dałoby się powiedzieć, że są podobne do ludzkich przejawów inteligencji”. Głównym zadaniem badań nad sztuczną inteligencją jest konstruowanie maszyn i programów komputerowych zdolnych do realizacji wybranych funkcji umysłu i ludzkich zmysłów niepoddających się algorytmizacji numerycznej, takich jak podejmowanie decyzji w warunkach braku wszystkich danych, rozumowanie logiczne i racjonalne, analiza oraz synteza języków naturalnych.

Zatem sztuczną inteligencję możemy zdefiniować jako „zdolność do uczenia się i samodzielnego rozwiązywania problemów” bez korzystania z zaprogramowanych wcześniej algorytmów. Pozwala ona komputerom na symulowanie ludzkiej inteligencji, wykorzystanie logiki, drzew decyzyjnych, reguł czy uczenia maszynowego.

Poprzez uczenie maszynowe (machine learning) rozumie się tę część AI, która pozwala komputerom na wykorzystanie mechanizmów statystycznych w celu osiągnięcia efektu uczenia się, poprawy wyników.

Z kolei jako głębokie uczenie (deep learning) rozumie się tę część, która pozwala komputerom na uczenie się w celu realizacji zadań takich jak mowa czy rozpoznawanie obrazu poprzez wykorzystanie wielowarstwowych sieci neuronowych i dużych zbiorów danych.

Rozporządzenie KE w sprawie sztucznej inteligencji

Komisja Europejska 21 kwietnia 2021 r. wydała Rozporządzenie w sprawie sztucznej inteligencji. Poruszono w nim główne problemy prawne związane z wdrożeniem i wykorzystywaniem sztucznej inteligencji. Jak podkreślono, najważniejszym z nich jest możliwość autonomicznego działania sztucznej inteligencji w sferze prawnej tj. zdolność jej występowania w stosunkach prawnych jako podmiotu prawa. Szczególnie należy zwrócić uwagę na kwestie odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez systemy oparte na sztucznej inteligencji oraz zasady przetwarzania danych przez takie systemy.

Stosowanie sztucznej inteligencji wymaga zgodności z różnymi regulacjami: prawem ochrony danych osobowych, prawem własności intelektualnej, prawem konkurencji, prawem ochrony konsumentów.

Sztuczna inteligencja a umowa wdrożeniowa

W związku z szybkim rozwojem sztucznej inteligencji oraz jej coraz częstszym praktycznym zastosowaniem powstają różnorodne zagadnienia:

  • analiza możliwości i uwarunkowań prawnych wdrażania Sztucznej Inteligencji,
  • pozyskiwanie danych na potrzeby uczenia maszynowego,
  • ograniczanie odpowiedzialności za szkody powodowane działaniem sztucznej inteligencji,

Należy pamiętać, że zastosowanie sztucznej inteligencji wymaga specjalistycznej wiedzy, nie tylko informatycznej ale i prawnej. Wiele z wymienionych powyżej zagadnień powinno zostać szczegółowo opisanych już w umowie wdrożeniowej. Tylko takie działanie zapewni skuteczne i bezpieczne działanie, także w wypadku szkód spowodowanych przez SI.

Podsumowanie

Sztuczna inteligencja wykorzystywana jest zarówno do automatyzacji pracy klientów, jak i wspierania ich w procesach decyzyjnych. SI to paliwo dla RPA, czyli robotyzacji procesów biznesowych, które radykalnie skracają czas na wykonywanie seryjnych operacji np. w obszarze work flow i obiegu dokumentów. Nic dziwnego, że rozwiązanie to jest coraz częściej wykorzystywane w branży IT.

Kancelaria Szołajski Legal Group od kilkunastu lat uczestniczy w procesach negocjacji umów IT oraz wspiera przedsiębiorców na etapie ich realizacji. Dlatego też jeżeli jesteś zainteresowany i rozważasz zawarcie umowy wdrożeniowej, postaramy się jak najlepiej opracować Twoją umowę, dbając o bezpieczeństwo danych. Zapraszamy do kontaktu!

Chętnie pomożemy rozwiązać Twój problem z branży informatycznej.

Umowa nieważna – wygrana Klientów naszej Kancelarii z Raiffeisen Bank

Posted on by Content Manager

Zaledwie 15 miesięcy po złożeniu pozwu Sąd Okręgowy w Warszawie unieważnił umowę kredytu frankowego naszych Klientów zawartą z EFG Eurobank Ergasias SA Oddział w Polsce z/s w Warszawie (poprzednikiem prawnym Raiffeisen Bank International AG). Na rzecz Frankowiczów zasądził zwrot prawie 200 tys. zł oraz ponad 100 tys. CHF.

Takie sprawy dowodzą, warto występować na drogę sądową przeciwko bankom! Kancelaria Szołajski Legal Group chętnie pomoże swoim Klientom.

Szczegóły sprawy przeciwko Raiffeisen Bank

Pozew w sprawie został złożony do Sądu 14 czerwca 2021 r. W sprawie doszło do wymiany pism procesowych. Sąd postanowieniem zbadał wartość przedmiotu sporu i ustalił ją jako sumę wpłat i wartość umowy. Ponadto Sąd pominął wniosek banku o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka, uznając je za nieistotne.

W sprawie odbyła się jedna, zdalna rozprawa – 29 sierpnia 2022 r. Podczas rozprawy zostali przesłuchani powodowie i odroczono ogłoszenie wyroku.

Wyrok w sprawie został wydany 28 września 2022 r. (sygn. akt XXVIII C 7147/21) przez Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny. Sąd ustalił nieistnienie stosunku prawnego umowy kredytu zawartej 7 grudnia 2007 r. między Frankowiczami a EFG Eurobank Ergasias SA Oddział w Polsce z/s w Warszawie, będącym poprzednikiem prawnym Raiffeisen Bank International AG.

Sąd zasądził od Banku na rzecz Frankowiczów kwotę 183.242,60 zł oraz 118.771,49 CHF. Ponadto Sąd obciążył Bank na rzecz Frankowiczów kosztami procesu w tym kosztami zastępstwa prawnego.

Wyrok jest nieprawomocny.

Wnioski

To już kolejna wygrana sprawa Klientów kancelarii Szołajski Legal Group przeciwko bankom. Wiele kolejnych spraw czeka na rozstrzygnięcie. Warto zaufać Kancelarii Szołajski Legal Group. Skutecznie prowadzimy swoich Klientów do unieważnienia umowy kredytu frankowego.

Zapraszamy do kontaktu!

Dlaczego tak ważna jest klauzula rozwiązywania sporów w umowie wdrożeniowej IT?

Posted on by Content Manager

Podczas prowadzenia firmy w końcu dojdzie do sytuacji konfliktowej z którymś z kontrahentów. Dlatego tak ogromne znaczenie ma dobrze opracowana klauzula rozwiązywania sporów wprowadzona w umowie wdrożeniowej IT.

  • Czy można się odpowiednio przygotować na konflikt już na etapie tworzenia umowy wdrożeniowej?
  • Czy istnieją sposoby na polubowne rozwiązanie sporu?
  • Jak sformułować skuteczną i wystarczającą klauzulę rozwiązywania sporów?

Na te pytania odpowiemy w dzisiejszym artykule.

Spory będą rozwiązywane polubownie, czy taki zapis wystarczy?

Klauzula rozwiązywania sporów jest określeniem zasad wyjaśniania konfliktów występujących między stronami, które wynikły podczas realizacji danej umowy. Ważne jest przemyślane opracowanie w umowie wdrożeniowej sposobu rozstrzygania sporów.

Najczęściej klauzula rozwiązywania sporów to jedno z ostatnich postanowień umowy wdrożeniowej IT, które brzmi standardowo: Spory wynikłe w wyniku wykonywania niniejszej umowy będą rozwiązywane polubownie. W przypadku braku porozumienia, spór zostanie poddany pod rozstrzygnięcie sądu powszechnego. Czy zatem taka przykładowa formuła klauzuli jest wystarczająco skuteczna? Oczywiście, nie.

Potrzeba precyzyjnie określić procedurę rozwiązywania sporu

Prawidłowo sformułowana klauzula rozwiązywania sporów w umowach wdrożeniowych powinna szczegółowo wskazywać wytyczne dla stron uwikłanych w konflikt. Należy określić kroki, które mają zostać podjęte w celu uzyskania porozumienia na drodze polubownej oraz wyeliminować wszelkie wątpliwości. Procedura ma w prosty sposób prowadzić do rozwiązania sporu.

Kierowanie sporu na drogę sądową należy traktować jako ostateczność. Jest to rozwiązanie bardzo kosztowne i czasochłonne.

Dwa sposoby polubownego rozwiązywania sporów

1. Negocjacje

Negocjacje to pierwszy ze sposobów na polubowne rozwiązanie sporu, które są prowadzone przez same zainteresowane strony. Powinny one negocjować w dobrej wierze i angażować tylko osoby mogące podejmować wiążące decyzje w terminie określonym w umowie wdrożeniowej.

Jeśli w wyznaczonym terminie prowadzące negocjacje strony nie osiągną porozumienia, spór zostaje przeprowadzony w postępowaniu mediacyjnym.

2. Mediacja

Mediacja – prowadzona przez niezależnego specjalistę, czyli mediatora jest uznawana za skuteczny sposób rozwiązywania sporów. Kolosalne znaczenie dla osiągnięcia celu ma tutaj wybór odpowiedniego ośrodka mediacyjnego i profesjonalnego mediatora. Wszelkie koszty związane z postępowaniem mediacyjnym strony ponoszą w równych częściach.

Jeżeli strony nadal nie osiągną porozumienia, spór zostanie poddany rozstrzygnięciu na drodze sądowej. Takie rozwiązanie powinno być ostatecznością dla obu stron konfliktu.

Podsumowanie

Prawidłowo opracowana klauzula rozwiązywania sporów, ze szczegółowym opisem jej kolejnych etapów, ma ważne znaczenie przy tworzeniu umowy wdrożeniowej. Najważniejsze jest dopasowanie odpowiedniej procedury rozwiązywania konfliktów do danego charakteru stosunku prawnego.

Warto pamiętać, że prawidłowo opracowana umowa wdrożeniowa oszczędzi w przyszłości wiele wątpliwości i konfliktów między stronami umowy. Dlatego, jeśli jesteś zainteresowany opracowaniem umowy wdrożeniowej i zawarciem w niej odpowiedniej klauzuli rozwiązywania sporów, zapraszamy do współpracy. Postaramy się pomóc w przygotowaniu idealnej umowy.

Kancelaria Szolajski Legal Group od kilkunastu lat uczestniczy w procesach negocjacji umów wdrożeniowych IT, wspiera przedsiębiorców na etapie ich realizacji. Chętnie pomożemy rozwiązać Twój problem z branży informatycznej.